De Taj Mahal is een nauwkeurig ontworpen complex van gebouwen en tuinen die op indrukwekkende wijze volgens een symmetrisch plan zijn geschikt.

Het bekendste gedeelte van het Taj Mahal-complex is het mausoleum, dat Shah Jahan in de 17e eeuw liet bouwen voor zijn overleden echtgenote, Mumtaz Mahal. Het mausoleum wordt overal ter wereld herkend aan zijn gewelfde profiel, zijn helderwit marmeren constructie en architectonische symmetrie.

Het duurde ongeveer 20 jaar om de Taj Mahal te bouwen en er hebben meer dan 20.000 arbeiders en ambachtslieden aan gewerkt. Het mausoleum is versierd met ingelegd steenwerk van geel marmer, jaspis en jade in de vorm van bloemmotieven dat symbool staat voor een rijk leven na de dood.

Naast het mausoleum, ten oosten en westen van het complex, staan twee rode zandstenen gebouwen. Het ene gebouw is een moskee en het andere gebouw diende om de symmetrie van de locatie te behouden en werd ooit als gasthuis gebruikt.

Het mausoleum ligt aan de noordzijde van een idyllische Perzische tuin. De Taj Mahal is geïnspireerd op Perzische 'paradijstuinontwerpen'. Bloembedden worden gecombineerd met spiegelende vijvers en kronkelende wandelpaden, zoals in Street View is te zien.

De symmetrie van de Taj Mahal wordt geaccentueerd door het waterbassin midden in de tuin en door de beroemde spiegelende vijver recht tegenover het mausoleum. In dit kalme water zijn majestueuze weerspiegelingen van de omringende gebouwen en tuinen te zien.