Het is officieel: de minirok is weer gespot! Miu Miu (het “kleine” zusje van Prada) liet dat afgelopen seizoen zien tijdens hun Spring/Summer 22 show. Dit item was roaring and soaring in de 00’s, the zeroes, the Y2K. En de koningin van deze 20 centimeter reep stof was, in my opinion tenminste, toch wel… Miss Christina Aguilera! Of om helemaal in de millenniumsfeer te blijven: Xtina! Wat denk jij? Zal deze trend echt weer aanslaan? Ik verwacht dat het hooguit voor de happy few is die blijkbaar nooit hoeven te zitten: hallo blote billen op een (koude) stoel/bank/treinzitje… Maar als het wél aanslaat, dan ben ik óók blij want dan kan ik één van mijn favoriete spelletjes spelen! Ik noem het: “Not sure if belt… or skirt”.
Prehistorische mini’s
Als je denkt dat de minirok ergens in de afgelopen 100 jaar geboren werd, think again! Archeologen hebben beeldjes gevonden die dateren van tussen 5400-4700 v.Chr. waarbij de afgebeelde personen gekleed zijn in iets wat wel heel erg lijkt op een minirok! Dit idee van beeldjes met prehistorische varianten van kledingstukken brengt herinneringen terug… Weet je nog…? Bij mijn artikel over de bikini ging dit ook zo! Met de verschillende Venussen. Ah.. Good times. Maar goed, focus Laura! Anyhoo, niet alleen in de prehistorie zijn dit soort referenties gevonden. Ook in Egypte zijn verschillende fresco’s gevonden waarbij vrouwelijke acrobaatfiguren minirokjes droegen die zowel de benen als heupen bloot lieten! Saucy!
Minirokjes tijdens de “roaring twenties”
Wanneer we héél ver doorspoelen vanuit die prehistorische jaren, komen we terecht in de jaren ’20 van de negentiende eeuw. Met de komst van the flappers begonnen de rokken steeds korter te worden. Wat of wie waren Flappers? Leuk dat je het vraagt! Deze term ontstond in het naoorlogse Groot-Britannië en refereerde naar “a young girl, still somewhat awkward in movement and had not yet entered womanhood.” In Amerika werd een flapper omschreven als “a giddy, attractive, and slightly unconventional young thing” die daarbij ook nog eens “inclined to revolt against the precepts and admonitions of her elders” was. Ook dat nog!
Goed, deze dames zorgden ervoor dat de rokken steeds korter werden, maar eigenlijk was het Josephine Baker die voor de grootste schok zorgde! Zij was entertainer in het theater “Foliès Bergere” in Parijs en daar stond ze op het podium met een ieniemienierokje gemaakt van (nep-)bananen.
Welcome to the sixties!
Vanuit de roaring ’20s gaan we door naar de swinging ’60s! De tijd van de Beatles en de eerste mens op de maan, maar ook die van de echte doorbraak van de minirok.
Aan de Londense King’s Road werd één van de eerste boetiekwinkels geopend: Bazaar. Dit was in 1955 en de eigenaar was… Mary Quant! Hier verkocht zij haar zelfontworpren kleding wat meteen een enorm succes werd. In 1959 lanceerde zij de minirok en rechte, korte hemdjurkjes. Maar de Londense dames waren hier nog niet klaar voor dus op dat moment mondde het op niets uit.
Maar wanhoop niet! De doorbraak van haar innovatieve rokje kwam uiteindelijk toch in 1963. De Engelse Vogue publiceerde haar ontwerp en the rest is history. Tegelijkertijd was daar ook de Franse couturier André Courrèges, die ook zijn versie van minirokken presenteerd. Double trouble, dus!
Mary Quant werd geïnspireerd door een tapdanseres in de dansstudio waar ze zelf balletlessen volgde. Tijdens een bepaalde les hoorde ze opzwepende muziek uit de ruimte ernaast komen. Ze gluurde door de deuropening en zag dat daar een tapdansles gaande was. In het midden van de ruimte zag ze een meisje, iets ouder dan zijzelf, “who was the vision of everything I wanted to be”. Dit vertelde Mary Quant aan tijdschrift The Week. Het meisje droeg een kort plooirokje van zo’n 25 cm lang met een strakke zwarte trui, een zwarte panty en een strakke boblijn. Vanaf die dag was Mary in de ban van “this lovely vision of legs and ankles“. Quant noemde het minirokje naar haar favoriete auto: de Mini Cooper. “The mini car went exactly with the mini skirt; it did everything one wanted. It looked great, was optimistic, exuberant, young, flirty, it was exactly right”. Vroem vroem!
Conservatief vs. Progressief
De kokette minirokjes van Mary Quant straalden een speelse onschuld en ondeugende houding uit. Tegelijkertijd maakten ze korte metten met de naoorlogse ’50s stijl die prat ging op praktische kleding zonder poespas. Het was een fenomeen en was zowel de uiting van de nieuwe jeugd als het begin van een nieuwe beweging gefocust op seksuele vrijheid. Dit kwam door de uitvinding van de anticonceptiepil.
De minirok, die werd gedragen met kniehoge laarzen en felgekleurde panty’s, daagde de maatschappij (en de bijbehorende conservatieve insteek) flink uit. Zakenmannen van middelbare leeftijd bonsden meer dan eens op de ramen (van de boetiek) schreeuwend hoe obsceen en ongepast het wel niet was. Onder alle tegenstanders was ook Coco Chanel, zij verwierp de minirok als “gewoonweg verschrikkelijk”. Ach ja, je kan niet iedereen tevreden stellen!
Ondertussen bleef ook de discussie gaande wie nu eigenlijk de rok had uitgevonden. Zoals ik eerder zei was ook André Courrèges aan het experimenteren met lengtes in 1960. En in 1964 begon hij space-age dresses te tonen die boven de knie eindigden. Op de discussie wie nou de credits zou moeten krijgen voor de minirok, antwoordde Mary Quant: “It wasn’t me or Courrèges who invented the mini skirt anyway – it was the girls in the street who did it.”
Goed voorbeeld doet volgen
Ongeacht wie officieel nou de uitvinder was, supermodel Twiggy werd de onofficiële promotor van de minirok look. Ook model Jean Shrimpton zorgde in 1965 voor oproer toen zij de minirok droeg zonder kousen, hoed én handschoenen bij het Melbourne Cup Carnival in Australië.
Vervolgens droeg Yves Saint Laurent ook nog even zijn steentje bij door het debuteren van zijn erg korte “Mondriaanjurkjes”.
In 1966 lanceerde Paco Rabanne een minirokje gemaakt van ringetjes – à la malienkolder – en kwam hierna meteen met “wegwerp” mini-jurkjes. De mini was nu officieel een high fashion statement. De trend werd nog verder ingebakken toen Jackie Kennedy een kort wit Valentinojurkje droeg voor haar bruiloft met Aristotle Onassis.
Ups en downs voor de minirok
De politieke spanningen liepen hoog op in de Verenigde Staten door de Vietnamoorlog. In 1969 kwam er hierdoor een shift in het modebeeld. Deze werd een stuk nostalgischer wat ervoor zorgde dat de zomen van de rokken terugvielen tot de enkels en de maxi-stijl weer populair werd. De jurken waren niet meer zó lang geweest sinds 1914!
Tot ongeveer 1974 was de minirok verdwenen, maar Debbie Harry trad aan als leadzanger van de band Blondie en hielp de minirok weer nieuw leven in te blazen. Zij droeg de rok vaak op het podium en de mini werd heruitgevonden in zwart leer en PU-materiaal.
In 1982 kwam de ra-ra/rah-rah skirt op. Deze kwam voort uit de plooirokjes van cheerleader uniforms en dit was misschien wel de échte revival van de minirok.
Hero of the zeroes
In de zeroes veranderden de minirokjes bij sommige sterren in microrokjes ;). Paris Hilton, Britney Spears en natuurlijk Xtina droegen deze rokjes bij voorkeur met naveltruitjes en zo veel blote huid als mogelijk.
Er waren denk ik geen MTV-awards, VMA’s of Teen Choice Awards waarbij niet meerdere sterren in zo’n schaarse outfit de loper op kwam. Waar Christina vaak ging voor een meer urban look, kon je Paris uittekenen in een zoete schattige meisjesvariant.
In 2014 werden de runways nog even overspoeld met minirokjes, vooral de variant die geïnspireerd waren op de swinging ’60s. Zowel Gucci, Dior (onder leiding van Raf Simons) en Saint Laurent (met Hedi Slimane) hadden allemaal minikoorts! Ook Giambattista Valli zei: “My haute couture was all legs, legs, legs”.
En nu is Miuccia Prada dus gekomen deze twist voor Miu Miu. Zal de minirok weer een nieuwe revival beleven? Ikzelf ga me er niet aan wagen (ze zullen me aan zien komen op kantoor!), maar ik ben benieuwd of ik ze hier in Amsterdam zal gaan spotten…
Bronnen
Bourne, L. (2014). A History of the Miniskirt: How Fashion’s Most Daring Hemline Came To Be. StyleCaster.
Foreman, K. (2014). Short but sweet: The miniskirt. BBC Culture.
Schacknat, K. (2014). In en uit de mode. 2000 jaar modevormgeving (1ste editie). Amsterdam University Press.
