Eucalypta, een micromanager in de zorg

image
Foto: Ronald Rugenbrink

Eucalypta, de micromanager van het bejaardentehuis waar mijn moeder werkt, wil een sollicitatiebrief van elk personeelslid zien, op de eigen functie. Dus zijn mijn ouders hier nu al enkele uren mee bezig. Er staat nog geen letter op papier.
Mijn moeder weet niet wat ze moet schrijven: in de jaren zeventig soliciteerde men schijnbaar niet schriftelijk in de zorg en 14 jaar geleden is ze zelf bij haar huidige verzorgingstehuis aangenomen omdat mijn oma een foto van haar in de kast had staan, in uniform, met een speldje op.
Mijn vader kijkt inmiddels al sinds elf uur ’s ochtends naar herhalingen van het journaal en heeft nu verzonnen dat ze eerst koffie moeten drinken, zodra hij terug is van het toilet.
Hij ziet graag dat ik, nog een dagje gebleven na een familiefeest, een foto maak om bij te voegen aan het cv, mijn moeder wil niet op de foto. Tussen deze kunstmatig gecreëerde hectiek probeer ik de tv uit te zetten met behulp van de afstandsbediening, zodat ik rustig kan lezen, of met iets meer rust: me op het schrijven van mijn eigen teksten kan concentreren. Dat valt niet mee: dat mijn concentratie uitvalt in deze heksenketel, amai, maar ook wil de tv niet uit.
Bijkomend detail: mijn ouders zijn 64.
binnen tien maanden gaat mijn moeder met pensioen. Gisteren stelde ik dan ook voor dat ze beter weg kon gaan bij het tehuis, zodat ze acht weken op vakantie naar sardinië kunnen in plaats van vijf. Of twaalf, tweeënvijftig..

Terwijl mijn moeder en haar collega’s sollicitatiebrieven in correct Nederlands proberen op te stellen voor een teamleider die zelf amper het verschil tussen een ‘d’ of een ‘t’ kend, zijn inmiddels nagenoeg alle vrijwilligers, die al jaren meer en meer taken op zich namen in het tehuis, weggelopen. Dit begon nadat Eucalypta de vrijwilligers die wandelingen deden met een groep bejaarden verbood om dit nog zo te doen:
Voortaan moest elke vrijwilliger vantevoren toestemming vragen om met maximaal één bejaarde naar buiten te gaan. Geheime agenda hierachter was het wekelijkse ‘zingen bij de koffie’ waarvoor nu alle bejaarden opgetrommeld worden, of ze van zingen houden of niet.
De vertrokken vrijwilligers roddelen inmiddels op Oud-Sallandse wijze in het hele dorp over ‘die lange vrouw met het zwarte haar in mantelpakje,’
waardoor de aanwas van nieuwe vrijwilligers ook meteen tot een halt gekomen is. Dankzij diezelfde roddelcultuur, waarin niemand een rechtstreekse klacht in zal dienen, blijft Eucalypta ongestoord haar giftige recepten brouwen, in een tehuis dat binnenkort enkel nog een thuis zal zijn voor de zorgmanager.

Auteur: edwin ijsman

Idealist met een kwinkslag | Schrijft | Fotografeert | Ontwerpt | Onderzoekt | Voorliefde voor nutteloze dingen | Twitter: @edwinijsman

6 gedachten over “Eucalypta, een micromanager in de zorg”

  1. kunnen ze die micro teef niet op een Sallands boeren weggetje met een Sallands boeren trekkertje de Sallandse drek in drukken
    helaas zit de gezondheidszorg voor met van die teven (lees Managers)

  2. Als ze een vast dienstverband heeft kan ze niet ontslagen worden. Ik zou die sollicitatiebrief gewoon NIET schrijven. Of anders iets in de trant van “Bij deze solliciteer ik naar de functie die ik al 14 jaar naar volle tevredenheid uitoefen”. Wat ben ik blij dat ik niet meer in de zorg werk. Sinds de uitvinding van managers is de zorg én duur én héél inefficiënt geworden.

  3. Onmiddellijk de gehele gezondheidszorg NATIONALISEREN —- alle Artsen in loondienst voor een goed salaris maar zeker niet boven een ton (100,000) —–
    alle managers de zorg uit een platte organisatie bestaande uit verpleegkundige – hoofdverpleegkundige- directie die directie bestaat dan uit een medisch directeur – verpleegkundig directeur en een economisch directeur —–
    verder al die zakkenvullers (lees managers) er uit —-
    en natuurlijk het ZIEKENFONDS TERUG met premie naar draagkracht ——
    en de verzekeraars niet compenseren die hebben al genoeg gegraaid ……..
    en alle privé klinieken opruimen iedereen heeft recht op de zelfde zorg —- zorg die buiten het land gedaan is en er zijn gevolgen van niet goed geslaagde operaties die niet vergoeden behalve specialistische zorg die hier niet verricht kan worden die moet wel vergoed worden ……

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.