Asset 14

Blote Tieten en Mannen in Pak

De invloed van Terry Richardson doet zich nog altijd overal voelen. Mees zag de videoclip van Robin Thickes 'Blurred Lines' en is het zat.

Een maand geleden stond ik op de dansvloer toen een opzwepend en vrolijk nummer op werd gezet. Het leek op Marvin Gayes 'Got to Give it Up'. Ik stak mijn armen in de lucht en nam me voor om aan de dj te vragen van wie het was maar vergat het weer want tja zo gaan die avonden uit. Tot ik het vorige week weer voorbij hoorde komen, en twee van mijn vrienden begonnen over die videoclip met de naakte chicks. “Wie is dit dan?”, vroeg ik. “Robin Thicke, het nummer heet 'Blurred Lines' was het antwoord, en ik zag in een flits die gast door de straten van New York mountainbiken in dat nummer met die vreselijke Beethoven-sample, 'When I Get You Alone'. Schijnbaar was het Thicke eindelijk gelukt om zich onder het ‘flauwe versie van Justin Timberlake’-juk uit te wurmen, want zijn nieuwe single is zeker een hit.

Eenmaal thuis downloadde ik het nummer, luisterde het een keer of acht, en besloot de clip te kijken. Die laadde niet, maar onderaan zag ik met koeienletters: WATCH THE UNRATED VERSION! Zoals elk mak schaap klikte ik. Robin Thicke, wiens haar inmiddels kort is geknipt, heeft zich een strak pak aan laten meten en zingt terwijl een zo goed als bloot modelletje tegen hem aanschurkt. Hey, daar is Pharell! Ook in een pak! En T.I.! Hij doet een dansje! Hij heeft kleren aan! Nog meer naakte meisjes! Ze zijn heel knap! Eentje zegt ‘Miauw’! PFFFFF. 32 jaar na Duran Durans 'Girls on Film (Night Version)' werkt de blote-tietenformule nog steeds: 'Blurred Lines' kreeg in de eerste week meer dan een miljoen hits. Al snel verwijderde YouTube de clip, maar het internet is oneindig en nog steeds is de video volop te bezichtigen.

Twaalf jaar geleden, in de glorietijd van muziekkanaal The Box, kwam 'Fiesta' van R.Kelly en Jay-Z elke nacht minstens dertig keer voorbij. Een lekker nummer, maar de voornaamste reden was wat banaler: de X-rated versie van de clip toonde topless dames die op gepaste afstand van elkaar in de zee stonden mee te wiegen met de muziek. Hun blik was leeg, de mond halfopen, op de achtergrond de zonsondergang (of -opgang?). Je vroeg je af wie het blik hitsige tienergastjes had opengetrokken die de clip maar bleven aanvragen, waardoor het groundhog day bleef op je televisiescherm. Twee jaar lang staarden we naar hetzelfde strand, tot 50 Cent met 'P.I.M.P.' kwam en ik wekenlang rondliep met het beeld van die enorme neptieten van het Aziatische meisje in mijn netvlies gegrift, met tepels die veel te hoog bovenop de borsten balanceerden. Ook deze clip maakte, net als 'Blurred Lines', gebruik van hedendaagse technologie. Als je hem nu terugkijkt valt niet alleen de kolossale boezem op, maar ook de reusachtige iPod die Fiddy in zijn klauwen heeft. Je vraagt je af hoe dom die hashtags '#THICKE' er over tien jaar uit zullen zien.

Wat Robin Thicke en de (vrouwelijke!) regisseur hebben geflikt, is de ultieme douchebag move. “Robin Thicke has a big dick” staat er, maar eigenlijk had er natuurlijk “Robin Thicke is a big dick” moeten staan. De man die nooit populair was betaalt mooie vrouwen om naakt om hem heen te dartelen en kijk: instant-coolheidsfactor 1000. Men trapt er massaal in. Zolang er duizenden gasten zijn die deze videoclip geil blijven vinden en er duizenden modelletjes zijn die er geen probleem in zien dat ze in hun blote reet om volledig geklede mannen heen moeten dansen, zullen we eindeloos dit soort dingen moeten kijken.

Vind je het een leuke video, best normaal? Draai de rollen dan eens om. Hoeveel clips kun je bedenken waarin mannen in hun blote pielemoos ronddansen terwijl ze met hun haar spelen en aan hun vingers likken? Geen een. Want andersom zou het er belachelijk uitzien.* Een paar weken geleden nog nam een Zweedse website het notoir seksistische kledingmerk American Apparel op de hak door een man te fotograferen in één van de idiote poses waarin vrouwen (immer met ontbloot onderlijf) keer op keer worden gefotografeerd voor hun reclames.

Robin Thicke beschrijft zelf in een interview hoe leuk hij het vond om naakte vrouwen in zijn clip te hebben. “Naakt is mooi!”, “Het vrouwelijk lichaam wordt al eeuwenlang bejubeld!” en “We staren ze niet aan als viespeuken maar maken grapjes met ze!”. Ik kan ook nog wel lachen om een paar gebbetjes in de clip, om Pharell die danst als Bill Cosby en T.I. die zijn best doet om niet omhoog te kijken. Maar meer dan een geveinsde glimlach kan ik niet op mijn gezicht toveren als Thicke opschept over zijn door Terry Richardson beïnvloede video.

Inderdaad, de invloed van die fotograaf is onmiskenbaar in 'Blurred Lines'. Al meer dan tien jaar worden we doodgegooid met Richardsons bullshit, en het lijkt vooralsnog niet alsof de trend uitsterft. Samen met het hoofd van American Apparel Dov Charney zorgt hij er voor dat de hipstermode – al lang uitgemolken maar nog altijd alomtegenwoordig – van overbelichte modellen in een onderbroekje je nog steeds vanaf elk reclamebord in je gezicht mept. Pats! Alleen al bij het kijken naar die advertenties hoor je het geluid van een stringetje dat uit elkaar wordt getrokken door een hijgende smeerpijp. Het idealiseren van bronstige types als Vince in Entourage en Hank in Californication (en dus in essentie de adoratie van ultieme goorlap Charles Bukowski, liefhebber van lauw pils) is op zijn minst een teken dat we nog lang niet verlost zijn van stompzinnige mannenidolen. Ondertussen blijven we keer op keer getuige van de objectificatie van vrouwen in reclames, videoclips en modeshoots: kleren uit, bek dicht, en lachen naar de camera zullen ze.

Vrijdag werd de nieuwe clip van R&B-zanger The-Dream, ‘Pussy’, net zoals Robin Thicke’s clip, verwijderd door YouTube. In de video rookt een vrouw een joint, en er volgt een langzame dans- en masturbatiescène, terwijl The-Dream expliciete teksten zingt. Maar het waren niet zijn woorden die te grof waren, net zoals bij 'Blurred Lines' ging het simpelweg om het vrouwelijk naakt: na tweeëneenhalve minuut trekt de vrouw haar string uit en er volgt een close up, HALLO. Pornografisch? Ja. Schokkend? Een beetje. Aanstootgevend? Nee. In tegenstelling tot het seksisme van Robin Thicke en consorten is er hier niets kwaadaardigs te zien. Vrouwen kleden zich wel eens uit, en ze masturberen ook zo nu en dan. Seks is niet schoon, niet droog, niet uniform, maar wel normaal en menselijk. Het hoeft niet per se de hele dag op televisie te worden uitgezonden, maar ik kan je één ding zeggen: deze clip is een stuk minder schadelijk voor ons brein dan de blote tieten en mannen in pak uit 'Blurred Lines'.

-

* Gelukkig kunnen we er altijd op rekenen dat iemand een goeie parodie maakt.

Mail

Ava Mees List

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
 1

Museumwanden heringericht: Hoe moeten vrouwelijke kunstenaars nu gecureerd worden?

Waarom hangt er nog steeds zo weinig werk van vrouwelijke makers in Nederlandse musea? Isabella Legebeke onderzoekt dit aanhoudende gebrek in een hoopvol essay. Lees meer

Mooi weer spelen

Mooi weer spelen

Als Aisha’s eerste therapiesessie niet voelt als de warme deken waar ze op hoopte, mist ze groepsgenoot S., die haar een spiegel voorhield. Lees meer

:Het is een ondiepe sloot voor een fantasyschrijver: deel 2

Het is een ondiepe sloot voor een fantasyschrijver: deel 2

In het tweede deel van dit essay onderzoekt Ida de complexe verhouding tussen de ‘nuchtere’ Nederlandse cultuur en fantasy. Druist fantasie eigenlijk wel zo tegen onze natuur in als we denken? Hoe is dat eigenlijk mogelijk, als we tegelijkertijd zo van fantasy houden? Lees meer

Het actieve verdraaien van de feiten over Israëlisch geweld

Het actieve verdraaien van de feiten over Israëlisch geweld

Gaza kan halverwege mei de meest extreme vorm van hongersnood verwachten. Volgens de VN bestaat deze door de mens gecreëerde catastrofe nu al in delen van Gaza. David Meijers ontleedt hoe Nederlandse politici en media actief het Israëlisch beleid vertekenen en wegkijken van de genocide. Lees meer

Verdomme, ik heb wel geleefd

Maar verdomme, we hebben wel gelééfd

Marthe van Bronkhorst schreef in 2019 een toneelstuk dat bijna volledig werkelijkheid is geworden. Kan ze de slotscène nog weren uit de realiteit? Lees meer

AI: Nooit meer eenzaamheid?

AI: Nooit meer eenzaamheid?

Ferenz Jacobs bespreekt het futuristische kunstproject van Alicia Framis. Deze zomer trouwt Francis met een hologram gebaseerd op haar eerdere relaties. AI en liefde: een gelukkig huwelijk? Lees meer

Bericht vanaf de Biënnale van Venetië

Bericht vanaf de Biënnale van Venetië

Afgelopen woensdag opende het Nederlandse paviljoen op de Biënnale van Venetië. Onze chef kunst Jorne Vriens zag hoe kunstenaar Renzo Martens in huilen uitbarstte toen hij sprak over zijn samenwerking met zijn Congolese medekunstenaars. Lees meer

:Het is een ondiepe sloot voor een fantasyschrijver: deel 1

Het is een ondiepe sloot voor een fantasy-schrijver: deel 1

Bijna een kwart van de Nederlandse volwassenen leest het liefst fantasy of sciencefiction. Toch verschijnt er bijna geen Nederlandstalige fantasy. In dit eerste deel van een tweeluik onderzoekt Ida Hondelink waarom fantasy als volwassen literair genre zo ondergeschikt is in Nederland. Lees meer

Alles wat ik wil en absoluut niet nodig heb

Alles wat ik wil en absoluut niet nodig heb

Wanneer Eva op bezoek is bij haar zus, vraagt die of Eva haar eicellen al in heeft laten vriezen. Het laat Eva nadenken over hoe ze de vraag 'Wil ik een kind?' überhaupt kan beantwoorden. 'De vraag omtrent het ouderschap is bij uitstek een gevoelskwestie, en mijn gevoel volgen is nooit mijn sterkste punt geweest.' Lees meer

De buschauffeur

De buschauffeur

'Kijk door me heen als door de voorruit'. In deze gedichtenreeks van Angelika Geronymaki probeert een buschauffeur krampachtig de kortstondigheid - in tijd, plaats, interactie - te behouden die eigen is aan zijn baan. Lees meer

Niet

Niet

'Naarmate die vakantie vorderde, begon ik die ‘niet’ te bezien in het licht van een oude angst die soms omhoogkomt. Wanneer namelijk mijn vriendin zei: ‘dat is een lantaarnpaal’ en ik zei ‘niet’, begon ik me af te vragen of we inderdaad wel dezelfde lantaarnpaal zagen.' In deze column schrijft Anne Schepers over het woord 'niet' en de gevolgen die het kan hebben voor een discussie. Lees meer

Waarom nog schrijven na ChatGPT?

Waarom nog schrijven na ChatGPT?

Waarom blijven we schrijven als kunstmatige intelligentie dat straks beter kan dan wij? In dit essay bespreekt Shimanto Reza de verbinding die teksten bieden. Ze gaan in dialoog met elkaar, met onszelf, met anderen. Lees meer

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn

Mijn week met morele ambitie: wat ik leerde ondanks Rutger Bregman

Marthe van Bronkhorst probeerde morele ambitie een week uit en leerde ervan - ondanks Rutger Bregman. Lees meer

Vacature Lid Raad van Toezicht

Vacature Lid Raad van Toezicht

Hard//hoofd wil per 1 juni de driekoppige Raad van Toezicht uitbreiden met twee nieuwe leden waaronder een voorzitter. Mocht je willen reageren dan ontvangen wij graag voor 1 mei een reactie. Lees meer

:Oproep: Wie illustreert de erotische verhalen van het Rode Oor?

Oproep: Wie illustreert de erotische verhalen van het Rode Oor?

De Stoute Stift is de gloednieuwe illustratiewedstrijd van deBuren, Stripgids, Hard//hoofd en Stichting Nieuwe Helden. Meedoen? De deadline is 1 mei 2024 (10:00). Lees meer

Eva heeft u toegevoegd aan een nieuwe groepschat

Eva heeft u toegevoegd aan een nieuwe groepschat

Eva nodigt twee vrienden uit om bij haar te komen eten. Ze hoopt dat dit het begin zal zijn van een nieuwe vriendengroep. Lees meer

Witte tranen

Witte tranen

Vaak kan geconfronteerd worden met een racistische misstap veel losmaken in witte vrouwen. Waar komt dat door? Fleur den Boer onderzocht het perfectionisme van witte vrouwen en hoe zogeheten 'witte tranen' racisme in de hand werken. Lees meer

Stieren en vrouwen hebben iets gemeen

Stieren en vrouwen hebben iets gemeen

Wat hebben stieren en vrouwen gemeen? In dit essay ziet Barbara Haenen tijdens het bezoeken van een stierengevecht gelijkenissen met haar eigen ervaringen. Lees meer

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn 1

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn

Marthe van Bronkhorst bekijkt hypocrisie als spectrum: hoe hypocriet ben jij op een schaal van Frans Bauer tot Johan Derksen? Lees meer

Bijsturen 1

Bijsturen

In dit essay legt Belle de Rode de vinger op de zere plek. Ze beschrijft hoe zij de rol van bijsturende kapitein op zich moet nemen omwille van haar zieke vader, terwijl ze juist afscheid had willen nemen van de kritische kapitein die in haar huisde. Lees meer

Word trouwe lezer van Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Meld je aan als abonnee voor slechts €2,50 per maand en ontvang ons papieren magazine twee keer per jaar in de bus. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer