Kale poes

“Wil je mijn poesje eens strelen?” vroeg ze toen ik naast haar ging zitten.
Er was even een moment van aarzeling mijnentwege. Ze knikte me bemoedigend toe. Daarna liet ik mijn hand neerdalen op de haarloze, welhaast transparante huid waarvan elk plooitje zich apert aan me openbaarde. Een kale poes en toch zo fluwelig en warm; de aanraking vond ik een curieuze doch allerminst onaangename revelatie.
“Veel zachter dan ik had gedacht”, gaf ik haar geheel naar waarheid te kennen.
“Maar je vindt het geen gezicht, is het niet?”
“Eerlijk? Nee. Ik heb het meer voor harige exemplaren.”
“Niemand heeft echter zo’n speciale poes als ik”, zei ze vol overtuiging terwijl ze me strijdvaardig aanblikte.
“Toch niemand die ik ken, nee.”
“Een geschenk van mijn lief. En hij is iemand met smaak, ik kan het weten”, gniffelde ze.
“Best wel een dure smaak, niet?”
“Hij wérkt al, dat wist je toch?”
“Ja, maar dat zegt niks. Hij moet je wel héél graag zien, Sofie.”
“Ja, hè?” zuchtte ze. “Soms sta ik echt te weinig stil bij hoeveel alles kost, Menck.”
“Dat komt wel. Als jonge studente onder mama’s vleugels is dat besef nog vluchtig, geloof me.”

Weer bracht ik mijn hand naar haar schoot en streelde andermaal haar poes. Opnieuw ervoer ik die vreemde sensatie.
“Weet je wat? Ik zal mijn madam voorstellen om er een truitje voor te breien”, opperde ik.
Dat vond ze erg grappig.

[ Foto & info: Via ]

Eén reactie

  1. zem

    Helemaal niet dubbelzinnig 😉
    Ooit heb ik zo’n Sphynx-kat overwogen. Maar ik realiseerde me, dat ik steeds zou denken dat het beestje het koud heeft, zodat ik geneigd zou zijn hem de hele dag onder mijn trui te dragen.
    En dat is nou niet de bedoeling. Bovendien stelt de minimale vacht zo zijn eisen.
    Nee, nu heb ik lekkere harige katten. Hoewel ik altijd weer met een zekere jaloezie naar jouw Chatblis kijk.
    Dat is toch een Noorse boskat?

    Like

  2. Affodil

    Als ik naar die beesten kijk, zie ik ze altijd “aan het werk” waarvoor ze gekweekt zijn: als proefdier in een labo. Nee, niks voor mij …

    Like

  3. AnneTanne

    Voor wie je blog via RSS leest, is het verrassingseffect een beetje weg doordat de foto al meteen te zien is…
    Maar heerlijk geschreven…
    (maar ik vind ze vreselijk lelijk, die sfynx-katten)

    Like

  4. Joke

    Redelijk voorspelbaar deze, desalniettemin weer plezant verwoord! ’t Is dus wel een katje om zonder handschoenen aan te pakken, zo te lezen. Mocht het niet zo duur zijn en niet zo veel verzorging behoeven, zou ik een aanschaf nog wel overwegen, omdat ik vermoed dat zo’n mormel anti-allergisch is.

    Like

    • Menck

      Als je allergisch bent voor kattenhaar, doe je hiermee inderdaad geen verkeerde koop, vermoed ik. Zelf ben ik veeleer allergisch voor het prijskaartje van zo’n beest. (Gemiddeld 900 à 1000 euro!)

      Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.