Provinciale erepenning voor scheidend bisschop Frans Wiertz

Bisschop Frans Wiertz tijdens de Sint Rosaprocessie in Sittard
Bisschop Frans Wiertz tijdens de Sint Rosaprocessie in Sittard
Foto: © Gerrie Tossings

Gouverneur Theo Bovens reikte op 9 december 2017 de Provinciale Erepenning uit aan Mgr. Frans Wiertz tijdens de afscheidsviering van de bisschop in de Sint-Christoffelkathedraal in Roermond.

Gedeputeerde Staten van Limburg hebben besloten de erepenning aan bisschop Wiertz toe te kennen uit waardering voor zijn bijzondere verdiensten voor Limburg en zijn bevolking.

Frans Wiertz werd in 1968 tot priester gewijd. Na zijn priesterwijding vervulde hij diverse functies. Gedurende zijn hele priesterleven voelt bisschop Wiertz zich sterk betrokken bij mensen, die om welke reden dan ook, aan de onderkant van de samenleving leven. Zo was hij onder meer nauw betrokken bij de realisatie van pensions voor de opvang en begeleiding van dak- en thuislozen (Mijnzicht 1994, Roerzicht 1999 en Jekerzicht 2005). Samen met de Raad van Kerken gaf hij de aanzet tot het zogenaamde ‘maatjesproject’, een project waarbij zwerfjongeren een ‘peter’ of ‘meter’ toegewezen kregen voor begeleiding.

Als bouwpastoor (1977-1985) in de Maastrichtse wijk De Heeg zette hij zich in het bijzonder in voor het bevorderen van de sociale cohesie in deze nieuwe wijk. In 1985 volgde zijn benoeming tot pastoor-deken van Hoensbroek, in 1991 gevolgd door zijn benoeming tot pastoor-deken in Heerlen. Door de samenvoeging van de dekenaten Hoensbroek en Heerlen gaf hij leiding aan een van de grootste dekenaten van het bisdom Roermond in Limburg. Hij toonde grote betrokkenheid bij de problematiek van drugsverslaafden en zwervers, ongeacht hun levensopvatting of overtuiging.

In juli 1993 werd hij benoemd tot bisschop van Roermond. Hij aanvaardde deze benoeming in een zeer moeilijke periode. Er was sprake van een sterk verdeelde, zelfs tegengestelde kerkgemeenschap in Limburg. Een gesloten gemeenschap waar nauwelijks sprake was van dialoog, eerder van polarisatie. Van begin af aan zette Mgr. Wiertz zich in deze tegenstellingen te overbruggen. Zijn visie op en opvattingen over kerk en samenleving gaan uit van openheid van beleid. Van open communicatie en een dialoog waar discussie over uitgangspunten van de katholieke leer centraal staan.

Frans Wiertz stelt de mens centraal. Dit uitte zich onder meer in zijn belangstelling voor sociale vraagstukken. Hij bracht werkbezoeken aan bedrijven en maatschappelijke organisaties. Hij heeft het werk van de aalmoezeniers van sociale werken ondergebracht in de dienst voor Kerk en Samenleving, en bevestigde daarmee het belang van de werkzaamheden van deze dienst in een veranderende samenleving.

Als lid van de Nederlandse bisschoppenconferentie, was hij verantwoordelijk voor de portefeuille media. In deze functie droeg hij bij aan een meer natuurlijke omgang met de media.

Mgr. Wiertz was bisschop in een tijd van verdergaande ontkerkelijking en ontzuiling. In dit verband heeft hij, mede vanwege een toenemend tekort aan priesters, vaak moeilijke beslissingen moeten nemen over samenvoeging en reorganisaties van parochies en dekenaten. Hij was eveneens bisschop in de tijd dat het misbruik binnen de katholieke kerk openbaar werd. De aandacht en het begrip voor de slachtoffers stond bij hem steeds voorop.

In een sterk veranderende samenleving is bisschop Wiertz het gesprek met gelovigen en niet-gelovigen over de betekenis van het geloof in de hedendaagse samenleving blijven voeren. Hij was als bisschop en is als mens voor velen een belangrijk inspirator, die zich sterk maakt voor de zwakkeren in de samenleving, voor het bevorderen van onderlinge solidariteit en naastenliefde. Hij vervult een aansprekende voorbeeldfunctie en heeft – als priester en als bisschop in het bijzonder – veel betekend voor Limburg en haar bevolking.

Bron: Provincie Limburg

Cookieinstellingen