Marokko haalt boerka uit handel

Terwijl boerkategenstanders applaudisseren, vrezen salafisten een opmaat naar een algemeen draagverbod voor boerka's dat uiteindelijk ook gaat gelden voor de inheemse nikab, een sluier waarbij de ogen wel zichtbaar zijn. Een eerste stap lijkt gezet, want volgens Marokkaanse media hebben boerkafabrikanten maandag een officieel schrijven ontvangen waarin ze 48 uur de tijd krijgen om zich van hun voorraad te ontdoen.

Formeel is het besluit nog niet gepubliceerd. De Marokkaanse ambassade in Den Haag kon gisteren geen toelichting geven. Ook in Rabat is de overheid terughoudend, al bevestigde een anonieme hoge functionaris van het ministerie van Binnenlandse Zaken de maatregel tegenover de nieuwssite Le 360.

Om 'veiligheidsredenen' mogen de gewaden niet meer verkocht worden, al is er geen geval bekend van een aanslag in Marokko waarbij een boerka werd gedragen. De van origine Afghaanse uitdossing, waarbij de vrouw van top tot teen onder een zwart of blauw gewaad is verborgen, zou 'criminele en terroristische activiteiten' kunnen verhullen, heet het daarom.

Jan Hoogland, voormalig directeur NL instituut in Rabat en arabist aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, raadpleegde gisteren zijn relaties. ,,Ik lees op allerlei sites met salafistische inslag over 'discriminatie'. Maar het zal eerder te maken hebben met het tegengaan van radicalisering. Daar is Marokko druk mee bezig.''

Slechts een zeer kleine minderheid van de Marokkaanse vrouwen draagt boerka's. Velen beschouwen dit als buitenlandse (Afghaanse) kledij. Marokkaanse vrouwen dragen in meerderheid een simpele hoofddoek (hijab). In kringen van salafisten en in het conservatieve noorden wordt wel een allesbedekkende sluier gedragen, waarbij ogen nog zichtbaar zijn (de nikab).

Marokkokenner Hoogland sluit niet uit dat het verbod past in een ander spel op een veel groter schaakbord. Marokko investeert de laatste maanden veel energie en geld in een diplomatiek offensief in Afrika en een terugkeer in de OAE, de Organisatie van Afrikaanse Eenheid vanwege de kwestie Westelijke Sahara. Deze voormalige Spaanse kolonie was ingelijfd door Marokko maar riep zichzelf in 1976 uit tot onafhankelijke staat, met steun van Algerije. Uit boosheid hierover verliet Marokko de OAE.

Op weg terug naar die organisatie - en meer invloed in Afrika - promoot de Marokkaanse koning Mohammed VI als 'Aanvoerder der Gelovigen' nadrukkelijk een gematigde en tolerante vorm van islam. Dat biedt mogelijkheden als alternatief voor de extremere uitingen die bijvoorbeeld door Saoedi-Arabië of Iran worden geëxporteerd. Zo bouwt Marokko al moskeeën in zwart Afrika en leidt het ook Afrikaanse en Europese imams op. Een boerkaverbod is onmogelijk zonder de instemming van de koning en misstaat niet in het diplomatieke offensief, denkt Hoogland.