‘Mama, laat papa ook eens thuisblijven voor jullie zieke kind’

Dat vrouwen eerder naar een ziek kind toesnellen, is deels verankerd in de traditionele vrouwelijke identiteit. Vanochtend werd bekend dat vrouwen zich vaker ziek melden dan hun mannelijke collega’s. Vrouwen blijven zelfs drieënhalf keer zo vaak thuis voor een ziek kind dan de man. ,,In Nederlandse gezinnen neemt de vrouw nog steeds vaak de rol van de hoofdverzorger op zich. Het moederschap is een belangrijk deel van hun identiteit. Ze voelen hierdoor een sterkere verantwoordelijkheid als het kind ziek is en zijn eerder geneigd het werk hiervoor opzij te zetten’’, zegt Tavecchio, tevens emeritus hoogleraar Pedagogiek aan de Universiteit van Amsterdam.

Door de moederschapscultuur zijn vrouwen gewend het voortouw te nemen bij calamiteiten. ,,Moeders hebben vaak twee rechterhanden. Ze weten wat het kind nodig heeft en handelen snel. Vaders kunnen uiteraard net zo handig zijn, maar vaak moeten ze in die rol groeien.’’

Een gelijke rolverdeling is dus belangrijk. Hoe zorg je daarvoor? ,,Door van tevoren concrete afspraken te maken. Je kunt zeggen, deze keer doe ik het, de volgende keer jij. Of het per week of maand bepalen.’’ Tavecchio verwacht dat het verschil zoals genoteerd door het CBS, in de komende jaren kleiner zal worden. ,,De laatste twintig, dertig jaar zijn er in Nederland grote stappen gezet. De rolverdeling tussen man en vrouw in het gezin is al een stuk gelijkwaardiger dan vroeger.’’ Dit geldt niet alleen voor de praktische rolverdeling, maar ook voor de verantwoordelijkheid die ouders naar hun kinderen toe voelen.

Wat als de zorg binnen het gezin nu scheef loopt? ,,Vaders moeten de kans krijgen om deze verantwoordelijkheid meer op zich te nemen. Misschien dat ze nu de pleisters niet kunnen vinden, maar alles is te leren.’’ En als vaders het eigenlijk wel best vinden zo, wat moeten moeders dan doen? ,,Wees assertief, zeg niet ‘Het zou leuk zijn als jij een keer thuis zou blijven’. Vrouwen hebben evenzeer het recht om naar hun werk te kunnen als mannen. Wijs hem op zijn verantwoordelijkheid als vader. Het is toch ook zijn kind?’’

De werkcultuur zou volgens Tavecchio zo snel mogelijk moeten veranderen. ,,Het hangt van het soort werk af dat je doet, maar of je nu vader of moeder bent, je bent geen slechte werknemer als je voor je zieke kind wil zorgen. Als je echt geen andere opvang kunt regelen, dan moet je dat eerlijk kunnen zeggen.’’ En als de baas er niet zo blij mee is dat je thuis blijft? ,,Je moet sterk in je schoenen staan om je als werknemer uit te spreken, maar het kan lonen. Als jij de eerste bent die zegt, ‘Chef, mijn kind heeft me nodig dus ik moet nu echt gaan’, dan voelen je collega’s de volgende keer misschien ook minder schroom om voor hun kind te kiezen. Zo kun je die verandering zelf tot stand helpen brengen.’’