Nieuwe kleren van de keizer

vrijdag 31 januari 2020 - 15:36

 Of de privatisering van Engeland. Want Margaret Thatcher is alive and well. 'Gemeenschap' bestaat niet, het is ieder voor zich. Dit, omdat Brexit me al zo lang om de oren en onder de dekens waait. Nu al meer dan drie jaar lang - het is een verslaving, en krijgt steeds meer de trekken van een boos sprookje.

 Ik kijk elke avond op de BBC naar Laura, Emily of Kirsty, in de hoop op meer slecht nieuws. Want straf moet er zijn, na zoveel Far­rage, Boris en hun meeheulers als Rees-Mogg en Javid, voor zoveel dikhuidigheid. En na zoveel geduld van Juncker en nu weer Von der Leyen.

 Toen wist ik het het is 'De nieuwe kleren van de keizer'.

 Waarin keizer Boris met zijn ijdele dikke kont door Londen pronkt, een onverslaanbare weldoener. Het beste met iedereen voor, maar altijd nog meer zichzelf. Luid geprezen. Tot de onvermijdelijke straatjongen ziet dat hij geen kleren aan heeft. En dan iedereen.

 Zijn er nog straatjongens in de buurt van Downingstreet nummer 10? Ik vrees van niet.

 Wat was er toch gebeurd? Ze hadden het volk wijsgemaakt dat het iets was afgenomen. Door Europa. Wat? Dat blijft tot vandaag on­duidelijk.

 Maar zij zouden het wel terugbezorgen.

 Het was iets in de geest. Identiteit, zelfbeschikking of zo. Maar die hadden ze toch?

 Vandaag is de laatste dag. Morgen komt d.v. de roepende straatjongen.