Te mager is uit de mode
Modellen met een BMI lager dan 18 zijn voortaan niet meer welkom op de Parijse catwalk. Als zij toch aan het werk gaan, volgen er boetes tot 75.000 euro en mogelijk zelfs zes maanden cel.
Niet alleen Cara Delevingne en Doutzen Kroes, maar ook de Belgische topmodellen Yumi Lambert en Hanne Gaby zullen voortaan niet meer zonder slag of stoot een Parijse catwalk kunnen betreden. Frankrijk telt momenteel 30.000 à 40.000 vrouwen die aan anorexia nervosa lijden en het parlement wil zulke eetstoornissen tegengaan. Daarom nam het gisteren een wet aan die het inhuren van te magere modellen strafbaar stelt. Eigenaars van modellenbureaus of modehuizen die zulke jonge vrouwen werk aanbieden, riskeren een geldstraf tot 75.000 euro en tot zes maanden cel.
Dat laatste zal pas gebeuren als de Body Mass Index (BMI) - die wordt berekend door het gewicht in kilogram te delen door het kwadraat van de lengte in meter - van het ingehuurde model onder 18 duikt. Een grens waar Delevingne, Kroes, Lambert en Gaby volgens cijfers die op het internet circuleren momenteel onder blijven. Concreet houdt het in dat een meisje van 1,75 meter minimaal 55 kilogram moet wegen.
Boulimie
Geheel willekeurig is die minimum-BMI niet gekozen. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) stelt dat iedereen die de kaap van 18 niet haalt, aan ondervoeding lijdt. "De BMI kan eenvoudig worden vastgesteld, maar is hiervoor geen goede parameter", zegt specialist Yves Van Nieuwenhove (UZ Gent). "Modellen die de grens niet halen, zijn fysiek doorgaans gezond. Geestelijk kan er soms wel iets aan de hand zijn, zoals bijvoorbeeld anorexia. Meisjes die daaraan lijden, vernietigen zichzelf, maar dat gaat deze wet niet verhelpen. Wat er zou moeten gebeuren, is een psychologische screening op eetstoornissen. Nu maakt de wetgever zich er te gemakkelijk van af. De politici willen een statement maken, maar een zogeheten schoonheidsideaal wijzig je niet vanuit het parlement. Als zij voortaan de kleur blauw zouden verbieden, dan zou die ook niet plots uit de wereld verdwijnen."
Kritiek die ook in Frankrijk te horen valt. De modellenbureaus betreuren het besluit en zullen voortaan medische certificaten moeten voorleggen. De modellen zullen zowel voor het afsluiten van een contract als na afronding van hun werk bij de dokter moeten langsgaan om hun BMI te laten vaststellen. Tussenin vinden er geen controles plaats. En dat kan zorgwekkende gevolgen hebben, meent Van Nieuwenhove. "Het kan een vorm van boulimie stimuleren. Sommige modellen zullen vreetbuien, die noodzakelijk zijn om het minimum-BMI te halen, compenseren door nadien helemaal niets meer te eten. Aan de andere kant zullen jonge meisjes die van nature te mager zijn hierdoor geen carrière kunnen maken in Frankrijk."
'De politici willen een statement maken, maar een zogeheten schoonheidsideaal wijzig je niet vanuit het parlement'
Geen tijd
Dat meent ook modejournalist Els De Pauw, die onder meer voor deze krant en het vrouwenmagazine Elle schrijft. Zij begrijpt niet waar de wet vandaan komt. "In de jaren 90 en begin jaren 2000 waren er veel meer graatmagere modellen. Toen had zo'n maatregel zin, vandaag gaat het amper een verschil maken. Ik zie amper modellen met anorexia. Hun lichaamsbouw zit in hun genen en daarbij werken zij gedurende twee maanden quasi dag en nacht. Tussendoor hebben ze bijna geen tijd om te eten en vallen ze af. Hoe willen ze dan aan die Franse eis voldoen? Het seizoen begint in New York en doet vervolgens Londen, Milaan en Parijs aan. Om in Frankrijk de meting te halen, zullen de modellen dus moeten beginnen schransen als ze in Italië op het vliegtuig stappen."