De onemanshow van Lyles komt als een geschenk voor de atletiek

Op het WK moest het gebeuren: een clash tussen Marcell Jacobs en Fred Kerley. Tussen de regerende olympisch kampioen uit Italië en de Amerikaanse wereldkampioen van 2022. Al het hele seizoen werd hier reikhalzend naar uitgekeken, maar het duel kwam er niet. In plaats daarvan kreeg het WK-publiek een onemanshow van Noah Lyles voorgeschoteld.

Al jaren treurt de atletiekwereld dat de fun er sinds het afscheid van Usain Bolt een beetje van af is op het traditionele koningsnummer, de 100 meter. Met de extraverte Jamaicaan was het bijna elke race feest en elke keer klonk de vraag hoe hard het dit keer zou gaan. Bolt was de ideale posterboy, niet alleen voor het sprinten maar voor de atletiek in het algemeen. Een wereldster, die ook mensen die normaal de atletiek niet op de voet volgen kenden.

Sinds zijn afzwaaien in 2017 is het zoeken naar iemand die met dezelfde schwung de interesse in de atletiek kan opporren. Door de snel wegvloeiende belangstelling voor de sport in de Verenigde Staten krijgt die zoektocht steeds iets wanhopigers.

De consensus is, zeker in de VS zelf, dat het de snelste mannen ter wereld zijn die de atletiek weer in de belangstelling moeten brengen. Ook omdat de financiële basis van de sport steeds wankeler wordt; de wereldatletiekbond leed vorig jaar een verlies van bijna 16 miljoen euro.

Ruzie online

Dit jaar zorgde Kerley in ieder geval voor reuring. De 28-jarige Amerikaan, wereldkampioen op de 100 meter in 2022, is een man die het liefst niet te veel van zijn gedachten met de traditionele media deelt. Maar op zijn eigen socialemediakanalen weet hij wel hoe hij de boel in beweging moet krijgen: met beef, een plagerige ruzie met de olympisch kampioen Jacobs.

Volgens Kerley behoort Jacobs niet tot de grote sprinters. Is hij geen real dog. De Italiaan won verrassend de olympische titel in Tokio, maar werd daarna vooral geplaagd door blessures. Meer dan eens moest hij zich daarom voor grote wedstrijden afmelden. Maar Jacobs liet zich niet wegzetten door de Amerikaan en reageerde in vergelijkbare stijl op Instagram. “De leeuw draait zich niet om als een kleine hond blaft.” En zo ging het heen en weer.

Voor de fans was het smullen, want deze onlinewoordenwisseling leek een voorbode voor een knetterend duel op de atletiekbaan te worden. Het moest eerst bij de Diamond League in Rabat gebeuren, daarna bij die van Florence. Maar het gebeurde niet omdat Jacobs weer eens geblesseerd was.

Dan maar op het mondiale podium, bij het WK. In Boedapest zat iedereen er klaar voor, al waren de verwachtingen voor Jacobs al geluwd omdat hij slechts op het nippertje de halve finale bereikte. Vervolgens ging het in die halve finale mis, hij plaatste zich niet voor de eindstrijd. Maar Kerley evenmin.

Uitbundig en contemplatief

Gelukkig stond er wel een solovoorstelling van Lyles op het zondagavondprogramma. En die mocht er zijn. Hij snelde naar de zege in 9.83 na een ijzersterk eindschot. Hoe hij het voor elkaar kreeg om zijn concurrenten te verschalken? “Door Noah Lyles-dingen te doen.”

Waar Kerley een harde uitstraling heeft, soms op het onaangename af, en Jacobs zich moeilijk laat kennen, is Lyles een man die alles in zich verenigt. Dat bleek eens te meer bij de persconferentie na afloop van zijn wereldtitel. Tegenover honderd journalisten in een zaaltje was hij uitbundig en contemplatief. Hij toonde zich ook best arrogant: de 200 meter, die hij al tweemaal op een WK wist te winnen, zal hij aanstaande vrijdag zeker winnen, verzekerde hij zijn toehoorders.

Maar complimenteus is hij ook. Hij pakte de microfoon om Letsile Tebogo en Zharnel Hughes, die hem op het podium en bij de persconferentie vergezelden, te vertellen dat hij ook trots op hen is. Dat zij, alle drie van nature meer 200 meterlopers, dit geflikt hebben.

Hij weet te prikkelen en strooit met oneliners. En als hij dit toernooi ook daadwerkelijk de 200 meter weet te winnen, dan stapt hij op zijn minst sportief in de voetsporen van Bolt. Want in 2015 was de Jamaicaan de laatste die op beide nummers zegevierde en de dubbel pakte.

Lyles weet hoezeer de atletiekfans in de VS snakken naar iemand die hun sport weer laat meetellen naast American football, honkbal en golf. Volgens hem is het aan de media om de atletiekverhalen beter voor het voetlicht te brengen en moet de sport meer haar best doen om zichzelf te verkopen.

Dat hij wereldkampioen op de 100 meter is, zou volgens Lyles kunnen helpen. “Ik ben heel goed te vermarkten.”