Sprookjesprinses, heidense hoogtepriesteres en ontdekkingsreiziger: oeuvre Kate Bush krijgt tweede leven

Kate Bush is twee weken jonger dan Madonna. Het verschil tussen beide iconen kan evenwel niet groter zijn. In tegenstelling tot La Ciccone zoekt Bush bijvoorbeeld liever niet het voetlicht op. Dat ze vorig jaar desondanks een van de opmerkelijkste comebacks beleefde, was dan ook amper haar eigen verdienste. De Netflix-serie Stranger Things bracht ‘Running Up That Hill’ uit 1985 opnieuw tot leven. De classic van Kate Bush speelde een prominente rol in het vierde seizoen en werd ineens weer razend populair.

Kate Bush blijkt overigens een krak in de comeback. Zo ligt er al eens een volledig decennium tussen twee opeenvolgende platen. En toen de zangeres in 2014 aankondigde dat ze voor het eerst in 35(!) jaar weer live zou optreden, bereikte de sluimerende Bush-bezetenheid immense hoogten. Kaartjes voor haar twintig shows in Londen waren binnen een luttel kwartier uitverkocht. Zelfs de eenmalige reünie van rockband Led Zeppelin kon niet op zulke opgewonden standjes rekenen.

Krankzinnig

Qua invloed hoeft de Britse ook niet echt onderdoen voor Page en Plant. Haar bekendste slippendragers zijn zélf legendes zoals Tori Amos, Antony Hegarty en Florence & The Machine. Wereldsterren als Adele en Lady Gaga dragen haar op handen voor haar buitenaardse sound en performance art. Björk lauwert Bush omdat ze de weg plaveide voor “artiesten die buiten de lijntjes durven te kleuren en daardoor de stempel ‘krankzinnig’ opgedrukt krijgen”.

Rufus Wainwright verklaart haar status als lgbtq+-icoon dan weer als volgt: “Kate is de oudere zus die iedere gay man wil. Ze connecteert met een gay publiek omdat ze zo ver staat van de werkelijke wereld.” Dichter bij huis ontkwam An Pierlé niet aan vergelijkingen met Kate Bush. En bij de jongere generatie slaat de vonk intussen ook over. Rosalía is fan, Birdy trok zich voor haar laatste plaat op aan haar sound, en sinds Stranger Things wordt de 65-jarige zangeres zowat doodgeknuffeld door gen Z.

Druïdes en magie

Schaamteloos incashen op dat succes gebeurde niet meteen. Deze week wordt wel het integrale oeuvre van Bush opnieuw uitgebracht (in de geremasterde versie uit 2018), waarbij speciale gekleurde vinyledities hun weg vinden naar onafhankelijke platenwinkels. Online variëren prijzen tussen 44 en 55 euro: even slikken dus. Ook al omdat de eerste drie langspelers, waaronder haar illustere debuut The Kick Inside (1978), op vinyl alleen verkrijgbaar zijn in de Verenigde Staten.

De andere reissues verzekeren gelukkig net zo goed een baldadige duik in haar universum. De ode aan Emily Brontës ‘Wuthering Heights’ waarmee ze als prille nimf – Bush was nog geen twintig – de nevelige sfeer van de Ierse moors wist te vatten, is trouwens afdoende bekend. Maar op latere platen word je nog dieper gestort in een wereld van mystiek en esoterie, van druïdes en magie. Bush groeide doorheen de jaren uit van sprookjesprinses tot heidense hogepriesteres, en exploreerde later de folklore van Bulgarije en Ierland als een muzikale ontdekkingsreiziger.

Wat haar een onschatbaar oeuvre garandeerde, was een overvloed aan moed. In het dagelijkse leven is ze een timide heremiet, maar uitbundiger is ze als experimenteel popicoon. De midlifecrisis die ze bezweert op Aerial (2005) blijft tot op vandaag zelfs even fascinerend als enerverend. Ook doorgewinterde fans krabben zich vast in de kruin wanneer je haar ergens bloedserieus “washing machine” hoort blijven zingen.

Kate Bush wil je vooral ontroeren, maar deinst er ook zelden voor terug om versleten te worden voor pretentieus. Of je tenen te doen krullen. Niet het minst door haar unieke stem die zich voortdurend beweegt op een dun koord tussen euforisch en hysterisch. Het is een falset die nu eens haardvuurwarm en dan weer roestige-spijker-over-een-leisteen-schril klinkt, maar ze trekt je willens nillens mee in haar raadselachtige wereld.

De reissues van Kate Bush verschijnen via The state51 Conspiracy.