Marcel Boekhoorn baarde al vaker opzien met grote zakelijke transacties, maar nog nooit deed hij dat in het vastgoed. Sinds woensdag is daar officieel verandering in gekomen. Donderdag, op de dag dat 'zijn' krant Dagblad De Pers voor het laatst werd gemaakt, werd bekend dat hij voor 425 miljoen euro de hand heeft weten te leggen op de High Tech Campus Eindhoven.

In zijn kleine kantoor in Ouwehands Dierenpark in Rhenen vertelt Boekhoorn bij een geurend kopje thee over zijn laatste kunststuk; de aankoop van 246 duizend vierkante meter bebouwd gebied, Inclusief 130 duizend vierkante meter aan nog te ontwikkelen kantoren en R&D faciliteiten. Door Boekhoorn zelf omschreven als de “grootste single asset transactie uit de Nederlandse geschiedenis”

Boekhoorn, was dat niet de man die groot is geworden met investeringen in een sigarenkistenfabriek (Picus), in een fabrikant van spuitbussen (Motip Dupli), een bakkerijketen (Bakker Bart), heel veel geld verdiende met belminuten (Telfort) en recentelijk een bedrijf in vliegtuigstimulatoren (SIM Industries) aan Lockheed Martin verkocht en vrijdag met lede ogen moet aanzien dat De Pers voor het laatst verschijnt?

Sinds wanneer zijn ‘stenen’ aantrekkingskracht op je gaan uitoefenen?

“Sinds het begin van 2009”

Op het moment dat financiële crisis de wereld in zijn greep hield en iedereen dacht: nu wegwezen uit de vastgoed?

“Klopt, zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Als iedereen weg begint te rennen, dan word ik nieuwsgierig. Dan weet ik dat het moment is gekomen dat de prijzen gaan zakken en de onderhandelingsvoorwaarden aantrekkelijker worden. Voorwaarde is natuurlijk wel dat je in de positie bent om te kúnnen onderhandelen”.

Je bedoelt; je moet over contanten kunnen beschikken?

Boekhoorn begint te glimlachen.
“Zonder cash doe je in deze tijd weinig. Zaken doen is er de laatste jaren helaas niet gemakkelijker op geworden. De keuze voor vastgoed was ook een bewuste. Ik wilde ook mijn risico’s wat meer gaan spreiden. Je zou het van mij misschien niet verwachten, maar ook ik zoek hier en daar rust en stabiliteit”.

Enkele weken geleden lekte het uit dat je de High Tech Campus van Philips ging overnemen, maar toen was de deal nog niet helemaal rond. Blij dat het zover is?

“Er waren nog een paar details die nog moesten worden uitgewerkt, maar nu het zo ver is ben ik enorm blij. Een deal als deze kom je maar één keer in je leven tegen”.

Vanwege de omvang en dat je er als investeerder een goed rendement op kunt halen?

“Ja, maar dat is het niet alleen. Achter deze vastgoedtransactie zit veel meer dan alleen een mooie huurstroom van een geweldig bedrijf als Philips en de vele andere topbedrijven die er zitten. Het gaat hier om iets dat veel groter is.”
Boekhoorn verzit even, neemt een slok van zijn thee en vervolgt zijn verhaal.

De nieuwste oase van Marcel Boekhoorn

“Innovatie is de hoeksteen van iedere economie en dus ook van de Nederlandse. Ik durf te stellen dat het belang van innovatie voor ons land nu groter is dan ooit. Nederland vergrijst en dreigt een land van passieve renteniers te worden. Er is maar een manier om die ontwikkeling tegen te gaan en onze economie uit het slop te halen. Dat is niet door te bezuinigen, maar door actief te ondernemen en te innoveren. We moeten aan de bak! Daarbij moeten de meest talentvolle mensen die we hebben worden ingezet. Dat is waarom ik zo blij en ook trots ben dat ik de High Tech Campus Eindhoven heb weten te verwerven. Die vierkante kilometer is op economisch gebied de belangrijkste plek van Nederland. Het kloppende hart van een regio die vorig jaar nog tot de slimste van de wereld werd benoemd. Vijftig procent van alle Nederlandse patenten hebben hier hun oorsprong. Dit is een oase van vernuft en van hoogwaardige kennis. Hier moet en gaat het de komende jaren gebeuren en ik sta nu midden in dat ecosysteem. Sterker, ik maak er sinds woensdag officieel actief deel van uit.”

Het klinkt alsof je er nog veel actiever gaat worden.

“Zeker. Om te beginnen wil ik er natuurlijk voor gaan zorgen dat zich nog meer ondernemingen op de High Tech Campus gaan vestigen. De toppositie die de regio Eindhoven internationaal heeft, wil ik graag mee helpen uitbouwen. Niet alleen als vastgoedinvesteerder, ik wil vooral mee gaan doen met het ondernemen op de campus. Dat past ook helemaal in mijn strategie. Ik heb met mijn team al fors geïnvesteerd in diverse high tech start-ups en die zouden stuk voor stuk kunnen profiteren van de kennisuitwisseling en ondernemende spirit op de campus. Daarnaast twijfel ik er niet aan dat er veelbelovende ondernemers op de campus zitten die geld nodig hebben.”

Je staat bekend als iemand met een voorliefde voor snelle deals. Heb je ook deze transactie in de jouw kenmerkende sneltreinvaart afgewikkeld?

“Nee joh! Ik ben hier bijna een jaar mee bezig geweest. In deze markt moet je nu eenmaal uithoudingsvermogen hebben om een complexe deal als deze tot een goed einde te brengen. En geduld. Ik heb gelukkig uitstekende mensen om me heen die over deze eigenschappen beschikken.”

Er is 425 miljoen gemoeid met deze transactie. Ik veronderstel dat je niet alles met de Chalet Group hebt willen financieren en dat je een aanzienlijk deel hebt geleend. Waar vind je tegenwoordig nog instellingen die voor een aanvaardbare rente geld uitlenen?

“Met NIBC en ABN Amro heb ik gelukkig nog een paar banken in Nederland weten te vinden, maar je hebt gelijk, in Nederland en in heel Europa is het erg moeilijk geworden om geld te lenen. Althans, als je er ook nog wat aan wilt verdienen. Ik ben daarom in Amerika gaan kijken en heb een aantal van de grootste Amerikaanse pensioenfondsen voor deze deal weten te interesseren”.

Waarom zouden Amerikaanse pensioenfondsen in Nederlands vastgoed willen investeren?

“Omdat ze onbezorgd hun geld op lange termijn willen laten renderen. Dat kan met deze deal. Het heeft er ook veel mee te maken dat ze in Amerika veel vertrouwen hebben in een hoofdhuurder als het bedrijf Philips”.

Heb je na deze deal de smaak van het onroerend goed echt te pakken, of maak je nu een pas op de plaats?

“Ik denk dat ik er nog wel even een tijdje mee door ga. Ik zie nog tal van mogelijkheden.”

Stenen maken je blijer dan papier.

“Je doelt op De Pers. Tja, het is mij inderdaad duidelijk geworden dat die krantenbusiness zo dood is als een pier. Het is niet anders, met een krant valt helaas geen cent te verdienen. Met gratis kranten al helemaal niet. Ik heb daar niets aan kunnen veranderen. Ik vind het vreselijk dat ik met De Pers niet iets heb kunnen neerzetten dat zakelijk op eigen benen kan blijven staan. Dat zie ik als een van de grootste nederlagen in mijn zakelijke leven. Ik ben er niettemin erg trots op dat ik 5 jaar lang met 50 bijzondere mensen een fantastisch product heb neergezet. In alle bescheidenheid denk ik dat we de beste gratis krant ter wereld hebben gemaakt. Dat is iets waar ik over aantal jaar best aan mag worden herinnerd.”