Zoals je misschien al weet, is de tijgermug al talloze keren gespot in Nederland. Waar de Aziatische mug in 2020 nog maar in twee woonwijken werd aangetroffen, is de mug tot nu toe al op twaalf (!) plekken in Nederland gesignaleerd. En het muggenseizoen is nog niet eens afgelopen. De vraag luidt dan ook: moeten wij ons al zorgen maken over knokkelkoorts? Wij zochten het uit.
Op déze manier heb jij nooit meer last van muggen >
Kans op knokkelkoorts in Nederland
First of all, hoe herken je zo'n tijgermug? Hij is een stuk kleiner dan de inheemse mug en is te herkennen aan een wit streepje op de rug en achterpootjes. Oorspronkelijk komt het beestje uit Zuidoost-Azië, maar hij heeft zich inmiddels ook genesteld in landen als Spanje en Frankrijk. En je raadt het al, van daaruit komt -ie weer mee met vakantiegangers naar Nederland.
Last van jeukende muggenbulten? Probeer deze natuurlijke middelen >
De mug kan infectiezieken zoals knokkelkoorts overdragen op mensen – en geloof ons: dat is geen pretje. Knokkelkoorts is namelijk niet te vergelijken met 'normale' koorts. Sterker nog: naast hoofdpijn, spierpijn en koude rillingen krijg je ook enorme last van huiduitslag op lichaam en gezicht en ervaar je een vervelende misselijkheid. En bij ernstige vormen van knokkelkoorts moet je zelfs worden opgenomen in het ziekenhuis. Dit willen we dus met man en macht proberen te voorkomen.
De knokkelkoorts besmetting gebeurt voornamelijk in landen waar de tijgermug veel voorkomt. Maar nu de mug ook is gespot in Nederland luidt toch de vraag 'hoe groot is de kans op knokkelkoorts in Nederland?' Het RIVM geeft aan dat de kans dat de tijgermuggen die nu in Nederland zijn én deze ziekte dragen, verwaarloosbaar klein is. Dat stemt weer hoop.
Uitroeien van de tijgermug
Een expert van NVWA legt uit: 'De muggen moeten eerst een besmet persoon tegenkomen met knokkelkoorts, om iemand anders te kunnen besmetten. Als een mug de besmette persoon prikt, en daarna iemand anders prikt, heeft een virus de kans zich te verspreiden. Een groot aantal muggen kan zo tot een uitbraak van een ziekte leiden. En daarom willen we de mug hier niet en proberen we hem uit te roeien.'
Dit doen ze door plaatselijk te werk te gaan, op de plek waar de daadwerkelijke melding vandaan komt. Hier gaat de NVWA grondig te werk door direct alle broedplekken weg te halen, of behandelt ze met een bestrijdingsmiddel tegen larven – zodat de eitjes het niet overleven. Hiermee wordt het probleem direct bij de kern aangepakt. Laten we hopen op het beste. En tot die tijd, wees alert.
