Bijdrage van Marleen Kraaij - Dirkzwager

Sociale veiligheid blijft een van de belangrijkste voorwaarden om te kunnen opleiden en opgeleid te worden. Maar het is ook subjectief aan de normen en waarden van jezelf en anderen en ook aan gewoontes en cultuur binnen de groep of het ziekenhuis. En daarmee aan het gevoel van vertrouwen dat er in een groep heerst. Hoe zorg je voor een cultuur waar iedereen zich prettig en veilig voelt? In mijn laatste blog als bestuurslid van de Federatie vertel ik hoe ik hier tegenaan kijk. Lees verder. Federatie Medisch Specialisten #veiligopleidingsklimaat #medischevervolgopleidingen

De zorg voor patiënten met dezelfde diagnose maar een andere behandeling bekostigen met één betaaltitel? Wat mij betreft geen toekomstmuziek, maar iets dat zo snel mogelijk gerealiseerd gaat worden. Samen met het Zorginstituut Nederland adviseren wij om te beginnen met het invoeren van een sectoroverstijgende prestatie in de Zorgverzekeringswet. Dit is integrale betaaltitel voor maatwerk waarbij zorgaanbieders samen zorg leveren vanuit verschillende sectoren. Een voorbeeld hiervan is de samenwerking tussen de wijkverpleging en de ggz voor mensen met dementie. Dit type samenwerking zien we graag opschalen in de zorg. Ik zie in mijn werk bij de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) veel goede ideeën en initiatieven van mensen in de zorg om óók in de toekomst de zorg betaalbaar, toegankelijk en van goede kwaliteit te houden. Om van die goede initiatieven een succes te maken, is een passende vorm van bekostiging essentieel. Wij zetten ons daarom in om de drempels die er zijn bij sectoroverstijgend samenwerken weg te nemen. Dit doen we stap voor stap en samen met betrokken partijen. In dit advies geven we aan wat er nodig is om dit mogelijk te maken. Wat bijvoorbeeld heel belangrijk is, is uniformiteit. Een sectoroverstijgende prestatie gaat over één zorgpad voor een duidelijk afgebakende groep patiënten. Maar de behandeling binnen deze groep kan er van patiënt tot patiënt anders uit zien. Waar de één een operatieve ingreep nodig heeft, kan de ander geholpen zijn met een behandeling bij de fysiotherapeut. Ondanks de verschillen in zorginhoud en de ruimte voor maatwerk per regio moet de sectoroverstijgende prestatie werkbaar zijn voor partijen in het hele land. Zo voorkomen we een wildgroei aan verschillende betaaltitels voor zorgpaden die veel op elkaar lijken. Lees hier meer over het advies 👉🏻 https://lnkd.in/e_-_3Tuk Benieuwd naar de mogelijkheden van de sectoroverstijgende prestatie? Wil je meer weten over wat er nodig is om daar te komen? Meld je dan nu aan voor de webinar op 21 maart 2024 van 12.00 uur tot 13.00 uur uur via deze link: https://lnkd.in/e9VKui7D

De schaarste in de zorg wordt almaar groter. We krijgen er vroeg of laat allemaal mee te maken: van patiëntenstops door de huisarts tot onvoldoende thuiszorg voor je dementerende moeder en de lange wachtlijsten voor GGZ-hulp. Hoe kunnen we een rechtvaardige verdeling maken wanneer er sprake is van langdurige schaarste in de zorg? Naar aanleiding van onze publicatie Code Rood gaat het Centrum voor Ethiek en Gezondheid (CEG) het land in en met verschillende organisaties in gesprek over dilemma’s rondom zorgschaarste. Met onze nieuwe werkvorm ‘Het rad van onfortuin’ gaan deelnemers zelf aan de slag aan de hand van casussen met fictieve patiënten of zelf ingebrachte dilemma’s van de werkvloer. Ze zoeken naar een rechtvaardige verdeling van schaarse zorg. De uitdaging is om deze casussen of dilemma’s te bekijken door de lens van verschillende morele uitgangspunten in de gezondheidszorg: zoveel mogelijk gezondheidswinst, gelijke kansen en zorg voor de meest kwetsbaren. Met als uiteindelijke doel een balans te vinden tussen deze verschillende morele uitgangspunten. Zo gingen we afgelopen week in gesprek met medewerkers van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). In hun werk wordt langdurige schaarste in de zorg steeds zichtbaarder. Door met elkaar pijnlijke verdelingsvraagstukken te doorleven deden zij waardevolle inzichten op. Zoals een schurende balans in enerzijds het waarborgen van toegankelijkheid en anderzijds de kwaliteit van zorg. Inzichten als deze zijn nodig om met elkaar noodzakelijke gesprekken over langdurige schaarste te voeren en zo de kans op een rechtvaardige verdeling van schaarse zorg te vergroten. Ook waren we te gast bij het CJG Rijnmond. De werkvorm bracht de medewerkers inzicht in de ethische begrippen en taal die gebruikt worden om de dilemma’s waar zij binnen de jeugdgezondheidszorg steeds vaker mee te maken krijgen onder woorden te brengen. Ze gaven ons terug: “Het goed kunnen verwoorden van dilemma’s rondom schaarste alsmede mogelijke oplossingsrichtingen voor deze dilemma’s stelt ons in staat om hier beter over te kunnen praten met elkaar en anderen.” Voor ons ontzettend waardevol en interessant om via deze werkvorm met organisaties in het land in gesprek te gaan over de dilemma’s rondom schaarste. Heb je interesse in deze werkvorm, laat een bericht achter. Bekijk het signalement Code Rood terug op onze website: https://lnkd.in/e8i29Vj2 Myrthe Lenselink Shanti B. Elise van Velthoven

Wat was ik moe toen deze foto werd gemaakt, maar dat is onzichtbaar... Ik was hier uitgenodigd op het event van DiabetesPlus om te spreken als ouder van een zoon met type 1 diabetes en de mentale impact hiervan. De dag ervoor had ik de crematie van mijn (ex)schoonmoeder. Een intense periode van afscheid ging hieraan vooraf. Stiekem was ik doodmoe. Ze was als een tweede moeder voor mij. De toespraak die ik voor haar afscheid voorbereidde kreeg de volle aandacht en voor dit event vertrouwde ik daarom op mijn ervaring en kennis. Als mens zijn we in staat veel te dragen. De impact is daarmee niet altijd minder. En dit is exact waar mijn missie over gaat: Ook de emotionele en mentale impact van een chronische ziekte is grotendeels onzichtbaar en daardoor vaak onderschat. Vorige jaar startte ik daarom een onderzoek naar de emotionele en mentale impact van Diabetes Type 1. Een idee waar ik al zes jaar mee rondliep, maar waarvan de puzzelstukjes nog geslepen moesten worden en kennis moest samenkomen. Het onderzoek kwam echter op een laag pitje door het overlijden en prioriteiten in werk. Op de achtergrond heb ik echter niet stilgezeten en heb ik al verschillende personen mogen interviewen en waardevolle informatie mogen verzamelen. Jong, oud, patiënt of ouder van. De verhalen zijn uniek, maar in essentie is er zoveel bevestiging. Hier moet meer aandacht voor komen! Mijn doel is het beter inzichtelijk maken waar volwassen patiënten en ouders van een kind met type 1 diabetes emotioneel en mentaal doorheen bewegen. Vanaf diagnose tot aan aanvaarding en integratie van de diagnose in het leven. EN tijdens alle onvoorziene momenten die daarna nog plaatsvinden. Type 1 Diabetes is een chronische ziekte die je 24/7/365 draagt. De zorg wordt onderdeel van je systeem en is daardoor veelal onzichtbaar. Dat neemt niet weg dat je achter de schermen 24/7 'aan' staat en de impact hiervan nog steeds onderschat is.   Breder inzicht hierover zal m.i. bijdragen aan het vergroten van de veer- en draagkracht van zowel volwassen patiënten als ouders. Het verlaagt de drempel naar zelfzorg en compassie en vergroot de weg naar grip en eigen regie. Tevens heeft dit project als doel bij te dragen aan de bewustwording van zorgverleners over de onzichtbare struggles van de mens achter de patiënt en ouders van kinderen met type 1 diabetes. Verder dan theorie en bestaande kaders. Meer bewustwording en eigen regie verandert de intensiteit van de zorg niet, wel de interne beleving en daarmee kwaliteit van leven❤️ Wil jij ook bijdragen en deze vragenlijst invullen? https://lnkd.in/etc-tMeU Mijn dank is groot! En mocht je hiernaast ook willen bijdragen middels een online interview? Stuur dan een mail naar froukje@froukjewieberdink.nl Alleen samen maken we het onzichtbare een stukje beter zichtbaar❤️ Fijne zondag! Froukje Delen van dit bericht wordt gewaardeerd. #type1diabetes #mentalegezondheid #gezondheid #diabetesawareness #t1d #gezondheidszorg #mentaalwelzijn