Door het geografisch bijzondere gebied van West-Friesland loopt de oudste dijk van Nederland: de Westfriese Omringdijk. Dit 126 kilometer lange provinciale monument verbindt de historische steden Alkmaar, Hoorn, Enkhuizen en Medemblik en beschermde honderden jaren lang een groot deel van Noord-Holland tegen oprukkend water. Deels vormt de Westfriese Omringdijk nog steeds een grens tussen land en water, maar elders loopt de dijk door land en tussen polders en droogmakerijen met een eveneens rijke historie.
Artikel
Westfriese Omringdijk
Monument voor eeuwen van strijd tegen het water
Bron: flickr.com
Terpen in het water
Van oudsher lag West-Friesland als het ware 'in het water'. Het drassige kwelderlandschap werd afgewisseld door meren en veenmoerassen. Grote delen van de regio stonden in open verbinding met de zee en het gebied werd deels bedekt door een dikke veenlaag. De mensen die destijds in dit drassige gebied leefden, woonden op de hoger gelegen zandruggen. Later wierpen de Westfriezen zelf kunstmatige heuvels, terpen, op om bij vloed droog te blijven. Om ook de landbouwgrond droog te houden, werden hier dijkjes omheen gebouwd en het overtollige water werd er uit afgevoerd. Echter, doordat het water uit de veengrond wegliep, zakte deze grond in. In de loop der tijd daalde het Westfriese gebied zodoende tot onder zeeniveau en verloor de regio steeds meer grond aan de gestaag groeiende Zuiderzee. Vanaf het jaar 1000 begonnen de Westfriezen met het bouwen van dijken tegen het oprukkende water, stormvloeden en springtij.
Oneindig Noord Holland
Dit verhaal is afkomstig van het online platform Oneindig Noord-Holland, tevens partner van de Maand van de Geschiedenis. Kijk voor meer verhalen over Grenzen op Oneindig Noord-Holland.