Niet elk hondenras heeft dezelfde levensverwachting en grootte speelt daarbij een belangrijke rol. Een grote lobbes – bijvoorbeeld een Ierse Wolfshond of Duitse Dog – wordt gemiddeld zo’n zeven jaar oud, terwijl een klein keffertje – zoals een chihuahua of dwergkeeshond – vaak de veertien haalt.
Om deze verschillen beter te begrijpen, analyseerden onderzoekers van de Eötvös Loránd University in Hongarije de gegevens van vijftienduizend honden. Ze keken daarbij naar verschillende gedragskenmerken en cognitieve problemen die voorkomen naarmate een hond veroudert.
Die ouderdomskwaaltjes beginnen gemiddeld rond de leeftijd van 10,5 jaar, maar ook hier blijkt de grootte van de hond van invloed. Honden die meer dan dertig kilo wegen, vertonen eerder tekenen van ouderdom dan hun kleinere soortgenoten.
Lichamelijk en cognitief verval
‘Lichamelijke aftakeling vindt eerder plaats bij grote honden,’ zegt wetenschapper Borbála Turcsán, die het onderzoek leidde. ‘Ze krijgen ziekten en hun zintuigelijke functies nemen af, waardoor ze zich ouder gaan gedragen.’
Toch zijn deze grote honden mentaal vaak nog in orde, in tegenstelling tot hun kleinere soortgenoten. Honden met een gewicht van minder dan zeven kilo vertonen in hun oude dagen vier keer zo vaak symptomen van cognitief verval als grote honden.
Grote honden leven misschien minder lang, concludeerden de onderzoekers, maar ze hebben ook minder last van de cognitieve problemen die bij ouderdom komen kijken.
Baasjes noemen hond al snel oud
De onderzoekers keken ook naar de baasjes. Die blijken hun hond ‘oud’ te vinden als het dier ongeveer zes jaar is, ongeacht de grootte of het ras.
‘Baasjes noemen hun hond gemiddeld al ‘oud’ vier tot vijf jaar voordat het dier zich oud gaat gedragen,’ zegt Enikő Kubinyi van het Senior Family Dog Project. ‘Misschien komt dat omdat het dier grijs wordt of door amper waarneembare veranderingen.’
Hoewel er duidelijke verschillen te zien zijn in de levensloop van de allergrootste en allerkleinste honden, is er ook nog een grote groep honden die in het midden valt. Deze honden lijken relatief gezien langer gezond te blijven dan hun grootste en kleinste soortgenoten, zegt Turcsán.
‘Wie een wat kleinere hond wil zonder ernstige mentale gezondheidsproblemen op latere leeftijd, of een wat grotere hond die niet rond zijn zevende fysiek aftakelt, kan daarom het beste kiezen voor een hond die tussen de tien en dertig kilo weegt.’
Myrthe Prins werkt al ruim tien jaar als journalist – ze schreef reisverhalen voor Traveler, was verslaggever voor de PZC en interviewde tal van onderzoekers voor haar wetenschapsrubriek in National Geographic Magazine. Naast haar werk als online redacteur schrijft ze poëzie en proza, leert ze nieuwe talen en helpt ze haar team ontsnappen uit escape rooms.
