Jarige Kim Holland (50) openhartig over haar leven als Jehova’s getuige, pornoster én familievrouw

DEN HAAG - Ze is misschien wel de beroemdste actrice van Den Haag: Kim Holland. Woensdag precies een halve eeuw oud geworden. Bekend als diva van de polderporno-industrie. Tegenwoordig niet meer in beeld, maar nog wel druk bezig met de productie van films voor volwassenen. Ook stort ze zich momenteel op het coachen van met name jonge mensen. Want op het gebied van seks, relaties en het leven zelf is er volgens haar nog voldoende te leren.
Op haar vijftigste verjaardag een uitgebreid gesprek over haar leven. Van de Jehova’s getuigen waar ze jarenlang bij zat, de reacties van vrienden en familie op haar werk, de liefde, maar ook haar grote angsten en natuurlijk – hoe kan het anders – seks.
Vriend Mark (51) doet de deur open als we eindelijk boven zijn in de torenhoge flat midden in het centrum van Den Haag. Terwijl Kim zich nog even opmaakt, vertelt hij dat ze om en om in Den Haag en dan weer in België wonen. 'Hier wonen we als we in Den Haag zijn, maar we maken in dit appartement ook opnames, voor de films', zegt hij. 'Ga daar maar zitten.'
Het voelt toch wat ongemakkelijk, zo op die stoel. Als Kim Holland de woonkamer binnenkomt, heeft ze al lang gehoord wat haar vriend heeft verteld. 'Ja hoor, ook op deze stoel is pas nog van alles gebeurd. Maar wat precies, dat weet ik niet, daar was ik niet bij', lacht ze. En zo volgt er meteen al een gesprek op het puntje van de stoel.

Uit wat voor familie kom je?

'Een hele liefdevolle familie. Ik heb een broer en een zus. Mijn vader en moeder hielden heel veel van elkaar. Tot mijn tiende ben ik heel onbezorgd opgegroeid. Toen overleed mijn moeder. Mijn vader werkte als graveur – hij maakte stempels – en had een bedrijf aan huis. Gelukkig kon hij daardoor goed voor ons zorgen. Maar toen mijn moeder overleed was het onbezorgde leven voorbij, dat was heel heftig.'

Zaten jullie toen al bij de Jehova’s getuigen?

'Mijn oma deed bijbelstudie daar. Ze vertelde dat ik mijn moeder terug zou kunnen zien, onder goede omstandigheden, op de aarde. Dat wil je als jong meisje, ik was twaalf. Ik moest ook eerst twee jaar bijbelstudie doen, maar daarna moest ik mee langs de deuren. Ik ben rond mijn zestiende gedoopt en heb er tot mijn tweeëntwintigste bij gezeten.'

Herinner je je daar nog iets van?

'Ik woonde in Schoonhoven, maar die bijbelstudie was in Krimpen aan den IJssel. Dat is twintig kilometer, dat was een heel gedoe. Ik was daar zeker twee dagen per week mee zoet. Pas veel later, toen ik er lang uit was, ben ik er achter gekomen dat het een sekte is. Maar toen ik daar in zat, had ik dat niet door. Het is een hele arrogante manier van denken.' 

Je bent eruit gestapt. Dan word je verstoten, toch?

'Dat klopt. Ik zie mijn zus niet meer. Ik heb haar nota bene zelf geïntroduceerd bij de Jehova’s getuigen en daar zit ze nog steeds in. Ik heb nul contact. Mijn broer heeft geen geloof, die zie ik nog wel. Met hem heb ik een goed contact. Maar mijn zus niet, nee.'

Denk je nog wel eens aan die tijd, werkt dat door in je leven?

'Mensen komen heel moeilijk uit dat geloof. Ze weten dat het niet meer waar is. Maar ze zijn zo gehersenspoeld, dat het moeilijk is. Met veel van dat soort mensen heb ik contact, die zien mij als een soort boegbeeld, ze zoeken mij op omdat ik wel vrij ben en sterk in het leven sta. Ze willen weten hoe ik het los heb kunnen laten. Mensen mailen mij daarover.'

Hoe heb jij dat gedaan?

'Ik leerde mijn toenmalige vriend Ruud kennen. Die heeft echt op mij ingepraat. Hij liet me boeken lezen en vertelde dat het niet klopt. Hij weekte mij echt los. Ik leerde Ruud kennen op mijn werk, ik was receptioniste. Op dat moment had ik al een huwelijk achter de rug, waar ik als maagd in ben gegaan. Echt een hele foute keuze. Waarom ik ben gaan scheiden? Toen mijn vader overleed, zei mijn man dat ik blij moest zijn en dat ik mijn vader terug zou zien. Dat was voor mij geen troost meer, na die hele toestand met mijn moeder geloofde ik daar niet meer in. Toen ben ik gescheiden. Een tijdje daarna ontmoette ik Ruud.'

Ben je toen ook helemaal van het geloof gevallen?

'Ik geloof niet meer in God zoals toen. Maar dankbaarheid naar een hogere macht vind ik wel mooi, al hoeft dat dan niet per se God te heten. Mark is katholiek. We gaan geregeld in de kerk een kaarsje aansteken, dankbaar voor ons eigen leven en dat onze kinderen en geliefden gezond zijn.'

Hoeveel kinderen heb je dan?

'Eigenlijk vijf. Drie met mijn ex-man Ruud, die had hij al uit een vorige relatie. Ik ben 23 jaar met hem geweest, hij had jonge kinderen toen ik hem leerde kennen. Dus die hebben we samen opgevoed. Die zijn nu allemaal groot, dat zijn heerlijke kinderen en daar heb ik nog steeds supergoed contact mee. Dat is gelukkig hetzelfde gebleven. Mark heeft ook twee kinderen, twee pubers. Dat gaat ook super goed. Dus we hebben vijf kinderen.'

Dat lijkt me wel ingewikkeld, want die pubers zitten natuurlijk de hele dag op internet. Die weten ook dat jij geen receptioniste meer bent. Die kinderen hebben ineens een pornoster als stiefmoeder…

'Daar hebben we best wel gesprekken over gehad. Transparant zijn tegenover je kinderen is heel belangrijk. We hebben duidelijk gezegd: je hoeft ons nooit te verdedigen, wij hebben een keuze gemaakt en voel je zelf ook vrij om elke keuze te maken die je wilt. Maar als ze je leren kennen weten ze dat je naast je werk ook een liefdevolle moeder bent en liefdevolle vriendin bent voor je vader. Natuurlijk schamen pubers zich sowieso altijd voor hun ouders, dat speelt vast mee. Maar ik voel wel echt in de hartelijkheid, in het knuffelen, dat ik in hun hart zit. En zij zitten ook heel erg in mijn hart.'

Je hebt dus geen kinderen van jezelf. Ligt dat gevoelig?


'Nee, helemaal niet. Ik heb met die drie van Ruud de opvoeding helemaal mogen meemaken. Dat is allemaal goed gegaan. Het is fijn als je zoveel liefde om je heen hebt. Een klein Kimmetje? Tja, je maakt bepaalde keuzes. Als je in die experimenteerfase zit, bekend bent in de pornowereld, niet alleen films maken maar alles eromheen, met de kinderen er nog bij… dan is het gewoon goed. Het is nooit een issue geweest. Maar was ik Ruud niet tegengekomen, met zijn drie kinderen, dan had ik graag zelf kinderen gehad. Want ik ben dol op ze.'

Je kinderen hebben er dus geen last van, maar het blijft een niet alledaags beroep. Zeker niet als je eerst Jehova’s getuige was.

'Het was voor mij een totale bevrijding. Als je stopt met een geloof dat zo streng is, waar je zelf niks in beslist en waarin je helemaal geleefd wordt… Ik had letterlijk SM nodig om los te komen van alles. Ik moest er echt van afkicken.'

Maar pornofilms maken gaat dan wel weer een flinke stap verder…

'Ik kwam erachter hoe lekker seks is. Ik vond dat zó mooi, zo’n bevrijding. Ik had echt iets ontdekt waar ik alles over wilde weten, maar ik wilde ook alles delen. Ik kwam erachter dat ik exhibitionistisch ben, dus ik wil mij laten zien. Ik vond het heel spannend, we keken ook al onze eigen filmpjes terug. Toen zei ik tegen Ruud: koop jij eens een camera, want we keken pornofilms en ik dacht: dit kan ik beter. Zo is het begonnen. Vanuit eigenwijsheid, maar ook passie.'

Maar dan nog, voor jezelf filmpjes maken is toch iets anders dan echte porno maken met andere mannen en dat ook nog uitbrengen…

'Het was de fantasie van Ruud. Die wilde mij delen met andere mannen. Niet om mij kwijt te raken, maar hij zag het zo van: 'Kijk eens hoe lekker mijn meisje is en ik deel haar. Daarna heb ik haar weer terug en dat is een extra kick'.'

Maar komt daar dan gaan jaloezie bij kijken?

'Er is een groep mannen die dit leuk vindt en er zelf opgewonden van raakt. Er zit ook een beetje jaloezie in, dat klopt. Maar dat zorgt juist voor die opwinding. Want je deelt iemand, maar je pakt haar ook gelijk weer terug. Daar zit een hele psychologie achter. Het is voor sommige mensen echt opwindend.'

En dan breng je voor het eerst een pornofilm uit… Keren mensen zich dan van je af?

'Dat is eigenlijk heel weinig gebeurd. Ik had het voordeel dat ik in een grote stad woonde. En als je altijd open en eerlijk bent over wie je bent en wat je doet, dan kunnen mensen wel iets vinden, maar dan zullen ze je minder veroordelen. Want ze weten dat je alles vanuit je hart en je gevoel doet. En ik had ook een belangrijke boodschap te vertellen: ik wilde laten zien hoe lekker het is om te genieten van seks. Veel vrouwen durven zich niet te geven en daarin wilde ik een goed voorbeeld zijn. Ik heb ook een grote groep vrouwelijke fans.'

Heb je nooit gehad dat je daar bij zo’n opname lag en dacht: wat ben ik toch in hemelsnaam aan het doen?

'Nee, nooit. Ik ben altijd super opgewonden en raak altijd in een roes.'

Heb je echt nooit spijt gehad, of achteraf ergens flink van gebaald?

'Natuurlijk heb je weleens een wat mindere opname. Maar ik heb altijd zelf bepaald wat ik deed. Ik kon kiezen met wie ik scènes opnam. Ik kon de mensen ook van tevoren ontmoeten. Dus ik heb het altijd als een feestje ervaren.'

Mannen scheppen vaak op met hoeveel vrouwen ze het hebben gedaan. Tv-presentatoren die terloops even een getal van 200 noemen, bijvoorbeeld. Maar vrouwen hoor je daar nooit over. Hoe zit dat bij jou?

'Het gaat om zo'n 500 mannen. Maar het zijn scènes he, zo moet je het zien. Met hoeveel vrouwen ik het heb gedaan? Als ik kijk naar de films? Zo’n twintig, niet meer.'

Hoezo als je kijkt naar de films? Deed je het buiten de set ook nog met vrouwen dan?

'Ja, dat deden we ook.'

Had je dan nog wel zin, na zo'n hele dag op de pornoset?

'Nou, Ruud en ik hadden een vaste afspraak. Als we een film hadden gemaakt, of zo'n avond hadden gehad, dan had ik altijd als laatste seks met hem. Altijd. Dat was dan het hoogtepunt. Dat was ook een gevoel. Ik heb ook nooit films gemaakt waar hij niet bij was, of waar hij niet van wist. Het was echt een gezamenlijk iets. We zien het nu ook in de groep waarmee wij filmen, er zijn steeds meer vrouwen die hun vriend overhalen om mee te doen.'

Waar vind je die mensen eigenlijk? Het lijkt altijd alsof je ze toevallig op straat tegenkomt…

'Nee, natuurlijk niet, dat zou niet kunnen. De mensen moeten zichzelf aanmelden. Dat doen ze via de site, dan sturen ze een foto mee…'

Dat zijn vooral jonge mensen die zich aanmelden zeker?

'Ja, het is de experimentele periode. Zo tussen de twintig en dertig.'

Maar dan kom je dus met je gezicht op jouw website, en op jouw tv-kanaal. Voor iedereen te zien, herkenbaar. Waarom doen mensen dat in hemelsnaam?

'Kijk, je kunt nooit honderd procent in het hoofd van anderen kijken. Maar ik ken veel meisjes die zeggen: het past bij mij. Het is een stukje artiest in jezelf, een beetje brutaliteit en ondeugendheid die je wilt laten zien. Veel van die meisjes zitten ook achter de webcam, en merken dat ze veel meer bezoekers krijgen als ze in zo'n film spelen. Want ze worden herkend.'

Maar je komt er nooit meer vanaf, van dat internet. Je staat daar toch voor eeuwig in je blote kont…

'Iedereen maakt zijn eigen keuzes. We hebben ook een meisje dat werkt in een club en die heeft er al zo'n duizend vaste klanten aan over gehouden, vanwege zo'n film. Die mannen willen dat graag naspelen en zeggen dat ze nog mooier is dan op de beelden. Dat geeft zo'n meisje ook zelfvertrouwen. Je maakt ook een bepaald statement: je laat zien dat je vrijgevochten bent en iets te vertellen hebt.'

En als je ouders erachter komen en je hebt spijt?

'Dat gebeurt wel eens. Daar hebben we duidelijke afspraken over. Dan spreken we af: wat we ervoor betaald hebben willen we terug, we maken een afkoopregeling en dan kan het eraf.'

Maar dan is het misschien al door tientallen andere sites verder verspreid?

'We bespreken dat met zo'n meisje van tevoren heel uitgebreid. We hebben een goede intake, op de set zelf hebben we ook nog een gesprek. Dus ze weten absoluut wel wat er op hen afkomt.'

En dan de mannen. Die staan natuurlijk in rijen van dertig voor de deur?

'Er zijn inderdaad veel mannen die zich aanmelden. Die sturen dan een mailtje op het moment dat ze opgewonden zijn, maar als het er dan op aankomt, dan haken ze toch vaak af.' 

Dus vrouwen zijn eigenlijk stoerder dan mannen?

'Zeker. Als een vrouw beslist heeft dat ze een film wil gaan maken, of dat ze model wil worden, dan gaat ze ervoor.'

Hoe heeft internet jouw branche veranderd?

'Bij mij is daar alles juist pas echt mee begonnen.'

Inmiddels is er van alles te vinden. Je kunt het zo gek niet bedenken of er is een film van. Hoe kun jij je dan nog onderscheiden?

'Wij maken van porno weer lekkere seks. Vooral de laatste video's zijn we daar weer mee bezig. We hebben nieuwe producenten, onder wie een vrouw. We proberen de spanning op te bouwen en de passie meer te laten zien.' 

Toch knap, want eigenlijk is alles op internet gratis maar bij jou moeten bezoekers betalen als ze iets willen zien. En blijkbaar loopt dat nog ook. Wat is het geheim?

'Wat wij hebben, kun je nergens anders vinden. Mijn site is een soort bioscoop. Wat ik gisteren maak, staat er morgen op. Ook zijn Nederlandse producties anders dan zo'n filmpje in het Amerikaans of Russisch. Dit kan je buurmeisje zijn. Het is dichtbij, het is echt. Vaak is zo'n meisje bij ons voor het eerst uit de kleren. Je ziet haar roze koontjes, je ziet de onzekerheid. Na twee of drie films zie je haar zelfverzekerder worden.'

Wat scoort het beste op jouw site?

'Toch wel de meisjes die hun eerste ervaring hebben. Met mature als goede tweede, dus de wat oudere modellen. Meestal zijn die in de dertig, begin veertig.'

Maar geen vijftig dus. Is dat ook waarom je er mee gestopt bent om zelf films op te nemen? Werd je te oud?

'Nee, ik kwam in een andere fase. Ik heb met heel veel liefde en passie enorm veel films gemaakt. Maar toen ik vier jaar geleden mijn nieuwe liefde Mark tegenkwam, ging ik anders over dingen denken.'

Kwam dat ook omdat Ruud er niet meer bij was?

'Natuurlijk. Maar zelfs daarvoor had ik de stap al een beetje gemaakt. Ik wilde niet helemaal stoppen, maar wel minderen. Maar nu Ruud er niet meer bij is, ga ik niet meer filmen. Want wij deden dat altijd samen, het was een deel van mijn relatie.'

En toen was daar dus Mark.

'Ja, ik ontmoette hem in een barretje, in Antwerpen. Ik lag er af vanwege een nekhernia. Nee, dat kwam niet door mijn werk, maar door het boksen. Ik was in Antwerpen omdat ik daar bij een masseuse liep. En toen kwam ik Mark tegen, hij zat daar aan de bar. Ik dacht in eerste instantie dat hij mij niet kende. Na een paar gesprekken kwam ik erachter dat hij mij wel kende, haha. We leerden elkaar goed kennen en al snel waren we een stelletje.'
Mark komt aanlopen vanuit de keuken en mengt zich in het gesprek.
'Ik had nog nooit een film van haar gezien. Ik ben geen kijker, meer een doener.'

Het lijkt me wel even wennen, als je verliefd wordt op iemand met zo’n achtergrond?

Mark: 'Dat was het niet. Ik kende haar wel van de tv-kantine en van de interviews. Ik vond haar altijd al een intrigerende vrouw. Ik was heel blij dat ik haar tegenkwam. Onze gesprekken gingen nooit over haar werk als porno-actrice. We spraken over van alles, maar nooit daarover. We zaten meteen op een ander level.'

Maar toch. Je hoort haar net vanuit de keuken zeggen dat ze het met vijfhonderd mannen heeft gedaan. Dat is toch even slikken?

Mark: 'Ik heb zelf ook niet stilgezeten, haha. Maar ik zie het feit dat Kim het met zoveel andere mannen gedaan heeft als een groot compliment van haar naar mij toe. Kim heeft mij gezegd dat ik ook op seksueel gebied de ideale man voor haar ben en dat ze nooit meer met iemand anders seks wil. Als Kim Holland dat tegen je zegt, als man zijnde… Een groter compliment kun je niet krijgen.' 

Maar ik denk dat je familie wel even een wenkbrauw optrok, toen je voor het eerst met haar kwam aanzetten?

Mark: 'Mijn ouders zijn trouwe kerkgangers, iedere zondag. Ze zijn ondertussen de 80 gepasseerd. Toen ik Kim voorstelde was het wel even slikken, ja. Niet voor mij, want ik ben naar mijn familie en vrienden toe nooit benauwd geweest hierover. Ik was honderd procent ervan overtuigd dat Kim kon laten zien wat voor heerlijk en lief mens ze is, dat het dan wel goed zou komen. En inderdaad, vanaf het begin af aan was het geen probleem.'

En als Kim over tien jaar zegt dat ze heimwee heeft en weer pornofilms wil opnemen, wat dan?

Mark: 'Nee, daar zou ik niet mee kunnen leven. Ik kan heel goed delen. Als ik in de kroeg sta ben ik de eerste die een rondje geeft. Maar van Kim blijft iedereen af. Nee, dat gaat er bij mij niet in.'

Is Mark dan eindelijk de man die je getemd heeft, Kim?

'Nou, dat is niet helemaal de juiste uitleg. We hebben op seksgebied zo'n goede klik, we gaan elke dag opnieuw het avontuur met elkaar aan, vaak meerdere keren. Ik heb nu meer seks dan ooit.'

Het wordt alleen niet meer uitgezonden…

'Nee. En het is met één persoon. Als je iemand in je leven tegenkomt, waarop je verliefd wordt... dan kijk je wat de mooiste match met elkaar is. In mijn vorige relatie, met Ruud, met al die fantasieën… Dat was een hele mooie periode, die zal ik altijd koesteren. Ik heb nu een nieuwe liefde. We hebben regels met elkaar. Die komen uit je hart, hier kies je voor.'

Dat is dus niet dezelfde dwang als bij de Jehova’s…

'Hier is het niet opgelegd. Dit kies je zelf en dat voel je ook zo. Het is moeilijk om uit te leggen. Maar het is eigenlijk een soort vanzelfsprekendheid dat je dan deze stap zet.''

Gaan jullie ooit nog trouwen?

Mark: 'Dat zou ik heel graag willen, absoluut.'

Jij bent zo geëmancipeerd Kim, ga jij hem vragen?

(Stilte). 'Je weet het nooit'.

Je bent jarig. Is dat voor jou eigenlijk heftig, om vijftig te worden?

'Mijn moeder is 34 geworden, mijn vader 56. Dus ik ben elk jaar dankbaar als ik weer een jaar ouder word. Dat is niet zo vanzelfsprekend, als ik kijk naar mijn familie. Er is ook heel veel veranderd. Die ouderwetse Sarapop, met dat knotje op haar hoofd… Nee. Nu zijn het gewoon sexy vrouwen die wat meer lentes hebben meegemaakt en vaak ook heel veel zelfvertrouwen hebben.'

Genoeg over innerlijk. Lukt de potloodtest nog?

'Het zit allemaal nog prima, hoor. Ik heb mijn borsten 25 jaar geleden al laten verstevigen. Heel veel van mij dus en een beetje van de dokter. Maar voor mij geen botox of dat soort dingen, daar heb ik geen behoefte aan. Ik denk ook niet dat ik dat ooit ga doen. Ik sport elke dag, doe elke dag yoga, een beetje tai chi. Ik ben gelukkig. En ik heb veel seks, dan word je zeven jaar jonger geschat…'

Dat klinkt allemaal positief. Waar zit jouw angst?

'Ik ben alleen bang voor de dood. Dat is echt mijn angst, ja. Omdat ik zo gelukkig ben en zo graag nog heel erg lang wil leven. Dat is mijn enige echte angst. Ik denk er niet vaak aan, maar ik heb het met mijn moeder en mijn vader meegemaakt. Daarom vind ik gezond zijn zo belangrijk. Daarom leef ik gezond en eet ik gezond.'

Dat lijkt een kant van jou die de meeste mensen niet kennen. Zit jij hier dan op deze bank soms ook heel burgerlijk aardappels te schillen en ga je daarna spruitjes koken?

'Wij zijn samen aan het koken, elke dag, Mark en ik. Dan halen we asperges en zalm. Ik heb denk ik ook wel een burgerlijke kant ja. Als je mij met de kinderen ziet, nou. Als pornoster liep ik altijd op hoge hakken, maar tegenwoordig heb ik ook gewoon lekker mijn gympies aan. Soms zelfs met een joggingbroek erbij.'

Maar wie is dan de echte Kim? Die hitsige pornoster of toch die burgervrouw met haar joggingbroek aan?

'Ik denk dat er altijd meerdere personen in jezelf zitten. Ik ben een tweeling qua sterrenbeeld, dus ik heb ook echt twee gezichten. Ik kan genieten van de pornokant, die iedereen van mij kent, maar ik kan juist ook genieten van die andere kant. Ik vind het ook fijn dat het allebei kan. Ruud wilde mij altijd met hoge hakken en mijn haar helemaal top, dat vond ik altijd leuk. Maar Mark heeft die andere kant in mij getriggerd. Op straat doe ik hem niet aan, maar inmiddels ben ik er wel achter dat zo'n joggingbroek voor thuis echt helemaal prima is.'
Kim in vogelvlucht
Kim Holland is haar artiestennaam. Ze wordt op 22 mei 1969 als Yvonne van Zelderen geboren in Gouda en groeit op in Schoonhoven.
Holland speelde naar eigen zeggen in 'vijftig tot zestig' films. Met haar bedrijf maakte ze naar schatting 1500 tot 2000 pornofilms.
Bij het bedrijf van Kim Holland werken zo'n 20 mensen, veelal freelancers. De jaaromzet? 'Daar heb ik geen idee van, ik houd mij nooit zo bezig met cijfers.'