'Stop met ons weg te jagen uit de stad'

Selectief werven

Vorige week zaterdag meldde Het Parool dat de spanning op de Amsterdamse woningmarkt nu zó ver is opgelopen dat starters en jonge gezinnen geen kans meer hebben. Ze worden weggeconcurreerd en verdrongen door goed verdienende alleenstaanden en vooral door expats.

Die expats zijn nu de snelst groeiende bevolkingsgroep in Amsterdam. Ze kunnen meestal meer betalen dan Amsterdammers en drijven vooral in het hogere prijssegment de woningprijzen op. Die opwaartse druk verplaatst zich vervolgens naar beneden, waar de middengroepen naar een woning zoeken.

Is dit een natuurverschijnsel, iets waar de stad niets aan kan doen? Ten dele, maar we veroorzaken het ook zelf: hetzelfde Parool meldt dat Amsterdamse ambtenaren de hele wereld over reizen om 'banen binnen te halen.'

Vorig jaar werden zo ruim 3000 bedrijven naar de regio gehaald, met naar schatting al gauw 30.000 banen. Hartstikke mooi toch? Maar met de meeste van die banen komen expats mee; ziedaar een van de oorzaken van de spanning op de Amsterdamse woningmarkt.

Niet elk van die bedrijven levert een even grote bijdrage aan de economische structuur van stad en regio. Net zoals nu voor nieuwe hotels geldt, zou Amsterdam daarom ook bij het werven van nieuwe bedrijven moeten afstappen van het idee dat meer altijd beter is.

Amsterdam zou zich voortaan moeten richten op bedrijven die iets bijdragen aan de creativiteit die altijd het handelsmerk van onze stad is geweest. Selectief werven dus.

Duco Stadig, Amsterdam

Oude huurders

Het klopt dat veel jonge gezinnen verhuizen, ik zie het hier om me heen, maar het zijn geen oorspronkelijke Amsterdammers. Hier, dat is in het Hilwiscomplex, de Wolkenkrabber op het Victorieplein, de Deltastraat, het Merwedeplein en de daaromheen gelegen gedeeltes van de Churchilllaan, Rooseveltlaan en Waalstraat.

Deze 308 woningen en 16 grote bedrijfspanden zijn in 1993 voor 22 miljoen gulden, dat is nog geen 10 miljoen euro, gekocht door Jan-Dirk Paarlberg. Ze kwamen vanaf 1997 te koop voor particulieren. De woningen werden toen aangekocht door afgestudeerde jongeren die of gespaard hadden voor ze aan kinderen en een eigen huis begonnen, dan wel geld hadden geërfd van opa's en oma's.

Deze jonge gezinnen kunnen nu flink cashen: de huizen voor onder de 4 ton gekocht en nu ruim 7 ton ervoor terug. Met hun uitdijende kinderschaar kopen ze een twee-onder-een- kapwoning in een provinciestadje.

Wij, de oude huurders, zijn door het feit dat er ineens tweehonderd kopers in ons complex woonden, opgezadeld met torenhoge stookkosten, omdat de kopers zich massaal afkoppelden van de collectieve verwarming en cv lieten installeren. Dat heeft natuurlijk ook de krant gehaald, maar dat heeft niet kunnen voorkomen dat wij de dupe zijn van al deze ontwikkelingen.

De alsmaar stijgende WOZ-waarde heeft voor huurders ook grote consequenties, omdat die een component van 37 procent van onze huuropbouw uitmaakt. Voor zover onze huren nog niet boven de 710 euro zitten, gaan we daar toch in rap tempo naartoe.

Lekker dat Amsterdam zo booming is en al die provincialen hier in een paar jaar tijd de prijzen opdrijven, om vervolgens te vertrekken, zodat hun 10 jaar jongere soortgenoten hetzelfde kunnen doen. Die kopen nu dus voor 7 ton, in de wetenschap dat dat over niet al te lange tijd een miljoen zal zijn geworden.

Amsterdammers blijven op hun plek, omdat het hun identiteit is: in de eerste plaats zijn we Amsterdammer, in de tweede plaats wereld­burger en pas op de derde plaats Nederlander. No way dat mijn zoon of mijn neef met zijn kinderen (vijfde generatie Amsterdammers) de stad gaan verlaten.

Mijn grootouders van beide kanten zijn hier meer dan 100 jaar geleden neergestreken en ik wil nooit weg. Maar als ik straks op m'n 80ste met 1200 euro huur wordt geconfronteerd, weet ik niet hoe het verder moet.

Bettie Klunder, Amsterdam

Alliantie

De Alliantie schermt op haar website met: 'Wij zetten ons in om huren betaalbaar te houden voor huidige en toekomstige bewoners. Dat doen we door niet de maximale huur te vragen en door rekening te houden met het inkomen van onze bewoners.'

Onze ervaring met De Alliantie is helaas anders. Dolgelukkig waren wij en onze dochters (8 en 5) met de toewijzing van een vrije sector benedenwoning met tuin in de Balistraat in juli 2016.

Het gezin daar trok na 8 jaar de stad uit vanwege de hoge huur: na de huurverhoging in juli 2016 1148 euro exclusief gas, water en elektriciteit. De nieuwe huurprijs was nog niet bekend. Zelf schatten we die in op maximaal 1205 euro (5 procent verhoging).

Op advies van huismakelaar Van der Steege werd de huur per 20 juli 2016 echter 1300 euro exclusief, een stijging van ruim 13 procent ten opzichte van juni 2016. Via opnieuw de jaarlijkse verhoging (1,7 procent) steeg de huur in juli 2017 verder naar 1322 euro. Mede vanwege deze hoge huur trekken ook wij half augustus de stad uit.

Voor onze mooie benedenwoning konden we een gezin met drie kinderen voordragen dat al een bovenwoning huurde bij De Alliantie. Op hun vraag naar de huurprijs gaf de verhuurfunctionaris van De Alliantie aan dat deze gezien de recente verhoging waarschijnlijk niet boven de 1350 euro zou uitkomen.

Tot onze verbazing werd toch opnieuw een makelaar gestuurd. Met verbijstering lazen we vorige week de uitkomst: de nieuwe huur per 15 augustus 2017 wordt 1445 euro, een stijging van 25 procent in 13 maanden. Het voorgedragen gezin haakt nu waarschijnlijk af. Alliantie, doe wat je zegt en jaag gezinnen niet weg!

Elsbeth ten Kate & Ron van der Sterren, Amsterdam