De ouders van Fatima leerden elkaar kennen in een Rotterdamse disco. Haar vader was destijds 24 en met een vriend op vakantie in Nederland, omdat ze hadden gehoord dat daar mooie blonde dames woonden. "En mijn moeder was heel knap", verklaart Fatima. 

Het stel begint niet meteen aan kinderen, maar wil eerst nog even genieten van het leven vertelt de sportvrouw. "Tot mijn moeder zo’n oergevoel kreeg dat ze tegen mijn vader zei: 'Het moet nú gebeuren.' Vervolgens hebben ze het tien dagen achter elkaar gedaan en daar kwam ik uit."

Een broertje of zusje zat er tot grote teleurstelling van Fatima niet meer in. Omdat haar moeder al een miskraam had gehad en haar bevalling erg heftig was 'vonden ze het wel genoeg'. Iets wat Fatima, vooral nu ze ouder wordt, erg jammer vindt. Ze legt uit: "Mijn vader heeft een donornier en door de pillen die hij daarvoor slikt, krijgt hij vaak huidkanker. Ik kan mijn zorg om hem natuurlijk met mijn vriend delen, maar met niemand die hem ook al zo lang kent. Dat mis ik soms wel."

Bij Fatima zelf rammelen de eierstokken nog altijd niet. "Ik weet hoe het voelt om iets te willen. En dat gevoel heb ik nooit gehad bij moeder worden", vertelt ze eerlijk. Zelfs nu haar leven een stuk minder hectisch is dan tien jaar geleden, voelt ze het nog steeds niet. Al is ze wel enorm benieuwd naar hoe hun kind eruit zou hebben gezien. "Waarschijnlijk heel behaard. Maar verder? Het klinkt heel bot, maar ik heb er gewoon geen zin in", aldus Fatima.

Het hele interview is vanaf woensdag 21 april te lezen in de nieuwe editie van LINDA..