“Wat opvalt is dat ze enorm geniet van druk en het toewerken naar zo’n dag en moment waarop het moet gebeuren. Waar een ander begint te shaken van de stress, voelt het voor Ireen lekker”, constateert de Hagenaar wanneer hij in de achttiende aflevering van de podcast de fenomenaal gereden 1500 meter analyseert met Ben van der Burg. “Ireen behoort tot de unieke sportmensen die niet bang worden of twijfelen, en alle facetten bij elkaar weten te leggen: de druk, niet zenuwachtig worden, in je kracht zitten, en dan nog op techniek blijven rijden in de race. Zo ontstaat er een compleet, winnend plaatje.”
Schaatsen, zo doceert Veldkamp verder, is een sport waarin de atleten klagen. “Over dit, over dat, moeilijk hebben met het ijs, noem maar op, het is inherent aan de sport. Ireen heeft het er ook moeilijk mee, maar zij zorgt ervoor dat ze ermee kan omgaan en er het allerbeste van maakt. Ze wil gewoon niet wegkwijnen in de slechte dingen. Het is zó knap als je dit vijf keer achter elkaar, op andere banen, op wisselende afstanden en omstandigheden, klaarspeelt”, meent hij.
“Dit was de beste 1500 meter ooit van haar. Hier zat zoveel souplesse in, zoveel voorwaartse kracht, focus en rust.” Nog even terugkerend naar het begrip druk waarmee hij zijn lofzang is begonnen: “Ze had niet extreem veel druk op weg naar Beijing, omdat ze niets hoefde. Dat zorgde ervoor dat ze er op een ontspannen manier mee is omgegaan, wat je ook hebt kunnen terugzien in de wijze van schaatsen.” Tot slot: “Haar wil om het beste resultaat naar boven te halen is zo sterk, dat vind ik superknap. Plus: ze bezwijkt niet. Echt, een unieke atlete die ver boven de rest uitsteekt.”
In de vloedgolf van achteraf-bespiegelingen over het gedenkwaardige optreden van Wüst sneuvelde (vanzelfsprekend) de mening van haar coach Gerard van Velde enigszins. Zijn woorden snijden een dag later nog net zoveel hout. Net als Veldkamp is hij ervan overtuigd dat de Brabantse recordkampioene een van haar beste 1500meterraces op het ijs had laten zien. “Erg knap, op het juiste moment. Dat is haar eigen talent, en daarom is ze de grootste olympiër van ons land, etcetera. De focus die zij aan de dag legt, is geweldig.”
“We reden de NK Sprint; toen zag je Ireen al hartstikke goed meedoen. De snelheid kwam makkelijk bij haar, en dat is vervolgens uitgebouwd. Ze arriveerde hier fit, verwerkte prima de jetlag en bleef al die tijd relaxt onder alles. Van haar gezichtsuitdrukking gedurende de wedstrijd kon ik aflezen dat ze er goed inzat. Om eerlijk te zijn: we hoefden er als begeleiding helemaal niets zoveel meer aan te doen. Ze was er klaar voor. Mooi om te constateren dat wat we zagen er ook is uitgekomen. Al was de uitvoering deze keer wel heel extreem”, aldus Van Velde, in 2002 zelf winnaar van het goud op de 1000 meter in Salt Lake City.
De man die als enige coach met regelmaat aan de trainingen van zijn rijders actief deelneemt, haalt een 1500 meter aan van de WK Allround in Hamar, twee jaar geleden, eveneens tegen Ivanie Blondin. “Daar reed ze 1.53,9. Die rit zal je volgens mij hier ongeveer moeten kopiëren. Alleen voerde ze het veel beter uit. Ze pakte bij de opening al eentiende, vervolgens was ze 0,7 sneller dan destijds en de laatste twee ronden kwamen overeen met toen. Onder deze zware omstandigheden…, ongelooflijk.”
Op de vraag wat Van Velde een ervaren dertiger nog heeft kunnen bijbrengen, is hij direct eerlijk en draait hij het om: ‘We hebben vooral veel van Ireen geleerd, laat dat duidelijk zijn. Onze ploeg is er een van de ‘korte kant’ (sprintafstanden, red.), logisch dat we haar snelheid hebben meegegeven, maar ook een prettige omgeving waarin we proberen te pieken op de topmomenten. Als je dan ziet hoe ze dat de laatste maand oppakt, dat is net zo goed weer een talent."
"Er spelen tal van factoren mee, van druk tot vorm. De een staat al te stuiteren bij het Olympisch Kwalificatie Toernooi, en moet daarna nog naar de Spelen. Hoe ga je dat dan realiseren? Je kunt wel een programma bouwen, maar je moet dat kunnen dragen in je hoofd. Vergeet de spanning niet, het verwachtingspatroon van mensen. Ik kan je vertellen: daarmee omgaan is héél moeilijk. Ik weet dat ui eigen ervaring, en dat geldt ook voor mijn collega Michel Mulder. Daarom kan ik besluiten – wetend dat Ireen straks stopt - met de woorden dat het een privilege is (geweest) om met haar te werken.”
Meer informatie, programma's, meeschrijflijsten en het laatste nieuws van de Olympische Spelen vind je hier
