In deze rubriek nemen we een kijkje in de kast van inspirerende mensen. Welke items zijn favoriet en hebben een bijzonder verhaal? Dit keer een kijkje in de kledingkast van onze eigen Kristina!

‘Sinds ik Norah heb koop ik meer voor haar dan voor mezelf, maar dat zal wel een fase zijn. Toen ik 38 werd kreeg ik de emerald green Bulgari-tas. Die is en blijft heel mooi, maar wel gevoelig voor krassen. Mulberrytassen daarentegen zijn mooi en gebruiksvriendelijk. Hun leer is zo sterk. Ik vlieg, reis en ren en ermee en de tas blijft mooi. De Chaneltas kocht ik voor mezelf in Barcelona tijdens een weekend met mijn schoonzus. En de Saint Laurent heb ik mezelf cadeau gedaan toen ik hoogzwanger was en op vakantie in Monaco. Toen heb ik ook gelijk een paar Chanel slingbacks gekocht haha!’

‘Ik heb een enorme sjaal-tic. Mijn wens is nog steeds een heel mooie Hermès te kopen. Dat heb ik ook geprobeerd en het wil maar niet lukken want het blijkt dat de Hermès-print iedereen leuk staat, behalve mij. Zul je net zien. Ik ben fervent liefhebber van zijden sjaals – in de winter warm en in de zomer blijft het koel, het is fantastisch materiaal. Een van mijn favorieten is de knalrode Bulgari-sjaal. I am a classic. Trends staan mij niet heel goed. Je zult mij zelden zonder sjaal zien, het hoort bij me. Sjaals maken bij mij heel veel af. Een van mijn sjaals is van mijn moeder geweest en die draag ik al sinds mijn twaalfde, ik ben nu 43. Het lijkt een beetje een Versaceprint, geen idee waar-ie van is, maar ik krijg er nog steeds complimenten over. Er zit er een tussen van Chanel, maar die is heel gevoelig, die durf ik bijna niet te dragen. Ik heb heel veel kleding weggedaan, ik heb vijf goede tassen en that’s it, ik ben onbewust duurzaam bezig geloof ik haha. Vroeger mocht ik van mijn moeder al niet bij de grote ketens kopen. Ze leerde me te kiezen voor kwaliteit in plaats van kwantiteit. Je hoeft echt niet elke week een doos vol kleding van de Zara te ontvangen en vervolgens de helft weer terug te sturen. Mode wordt voor elk budget aangeboden, als we allemaal een beetje normaal doen komen we al heel ver zonder dat we heel rigoureuze acties hoeven te ondernemen.’

‘We zijn in juni 2020 zeven jaar getrouwd, we zijn inmiddels vijftien jaar samen. De trouwjurk komt van Bloomfeld en is van de Monique Lhuillier haute couture collection in champagnekleur. Bloomfeld was acht jaar geleden op zich wel bekend in de trouwscene maar nog niet zozeer onder de fashionista’s. Ik paste een paar prinsessenjurken en dat soort gekkigheid, maar ik wist wel bijna zeker dat dit zeemeerminnenmodel mij het beste zou staan. Ik vind het nog steeds de mooiste trouwjurk. Ik vind veel trouwjurken te bloot en op lingerie lijken. En zo kun je eigenlijk niet trouwen in een kerk. Gelukkig kan dat ook elders als je dan toch lekker bloot wil haha. Dus again; I am a classic. ’s Avonds kleedde ik me om in een korte witte jurk van Valentino.’

‘Deze jurk is van een van mijn favoriete merken Elisabetta Franchi, de snit is heel goed voor mij. Zij houdt rekening met billen, borsten en een goede taille. Deze jurk droeg ik op de foto die ik postte om mijn zwangerschap aan te kondigen. Illustrator Wendy Buiter heeft mij toen in deze jurk getekend, mooi ingelijst en cadeau gedaan. Het is een heel dierbaar stuk die nu in Norah’s kamer hangt. Zo’n jurk kun je dus nooit meer wegdoen. Misschien dat Norah straks als ze achttien is een gala heeft en denkt; ik trek deze jurk aan. Dat zou grappig zijn.’

‘Pakken vind ik altijd wel lekker omdat het snel goed is en je wordt serieus genomen. Tegenwoordig kun je het ook gewoon lekker met een sneaker aan en als je een klassieke sneaker kunt vinden ben je ook nog gewoon zakelijk. Ik heb een mooi, wit, nieuw pak van LaDress. Ik vind het heel leuk dat Simone de campagne Let’s unite in imperfection is begonnen. Twintig inspirerende vrouwen die iets hebben meegemaakt zitten in die campagne en zijn bereid te praten over de imperfectie van hun leven. LaDress staat voor the perfect outfit for our not so perfect life.’

‘Voorheen deed ik alles probleemloos op mijn nine inch heels. En toen werd ik moeder… Het ging ineens niet meer en de kramp schoot me in de kuiten. Als werkende moeder heb je altijd haast. Nu heb ik altijd een paar Feraggio-hakken in de auto voor het geval dat, maar dan wel iets van zes centimeter hoog. Ik draag nu ook graag sneakers. Laat het nou net zo zijn dat dat de trend is. Het mag weer dus ben ik los op de sneakers. Ik hou van clean sneakers, maar heb ook de met felroze gesierde Rehab Footwear-sneakers van Nicolette van Dam.’