Direct naar artikelinhoud
Commentaar

Mariëtte Hamer lijkt onder een steen te hebben gelegen de afgelopen jaren

Mariëtte Hamer lijkt onder een steen te hebben gelegen de afgelopen jaren

De aanpak van seksuele intimidatie is een kwestie van zorgvuldige procedures. Hopelijk schept Mariëtte Hamer alsnog snel duidelijkheid na een teleurstellend ‘impactoverzicht’.

Op het eerste gezicht valt het eerste advies van Mariëtte Hamer tegen. De hoop was dat zij, als regeringscommissaris seksueel grensoverschrijdend gedrag en seksueel geweld, met eenduidige en duidelijke aanbevelingen zou komen om grensoverschrijdend gedrag tegen te gaan. Welke procedures moeten organisaties volgen als er sprake is van seksuele intimidatie?

Nu gaat het vaak mis. Organisaties grijpen niet of te zacht in, waardoor slachtoffers zich gedwongen voelen naar de media te stappen, met een trial by media als gevolg. Of organisaties grijpen te hard in, waardoor daders naar beroepscommissies of rechters stappen die hun vaak gelijk geven. Hamer zou moeten helpen het midden te vinden, waarbij recht wordt gedaan aan het leed van de slachtoffers en ook de rechten van de daders voldoende gewaarborgd zijn.

In plaats daarvan komt ze vooralsnog slechts met een ‘impactoverzicht’, waarin ze nog eens op een rij zet wat seksueel grensoverschrijdend gedrag is en hoeveel mensen daar last van hebben De cijfers blijven imponerend: de helft van de vrouwen en eenvijfde van de mannen heeft minstens één keer in hun leven fysiek seksueel grensoverschrijdend gedrag meegemaakt. Die ervaring wordt vaak niet met anderen gedeeld – aangifte wordt vrijwel nooit gedaan – waardoor de samenleving geneigd is het probleem te onderschatten.

Juist omdat het probleem zo groot is, redeneert Hamer, kan de overheid het niet alleen oplossen. Ze wil een maatschappelijke dialoog organiseren.

Hamer gebruikt de metafoor van ‘een deksel die in beweging is gekomen’ na de #metoo-onthullingen, maar het lijkt of ze zelf onder een steen heeft gelegen de afgelopen jaren. Er is over geen onderwerp zoveel gediscussieerd als over seksuele intimidatie. De uitzending van Boos, waarin de seksuele intimidatie bij The Voice werd onthuld en die de aanleiding was voor de benoeming van Mariëtte Hamer, is zeven miljoen keer bekeken. Vrijwel elke organisatie heeft al beleid om seksuele intimidatie tegen te gaan. In de maanden dat Hamer in functie is, had ze zich al uitgebreid kunnen verdiepen in concrete oplossingen die organisaties hebben getroffen, best practices.

Als voorzitter van de Sociaal Economische Raad (SER) heeft Hamer geleerd dat je sommige problemen het best kunt oplossen door eindeloos door te praten. Daar was ze goed in. Het leverde Nederland onder meer een pensioenakkoord op. In dit geval heeft het land vooral behoefte aan snelheid. De aanpak van seksuele intimidatie is geen uitruil van belangen, zoals bij SER-onderhandelingen, maar een kwestie van zorgvuldige procedures. Nu blijven organisaties in het duister tasten, met grote schade voor alle betrokkenen. Het is te hopen dat Hamer alsnog snel duidelijkheid schept.

Om nog maar te zwijgen over de vele vrouwen die thuis lijden onder seksueel geweld. Aan hun leed worden in het impactoverzicht niet veel woorden vuilgemaakt, terwijl zij ontegenzeggelijk de grootste slachtoffers zijn, omdat het geweld in hun geval structureel is. Hopelijk krijgen ze in het vervolg meer aandacht.

In het Volkskrant Commentaar wordt het standpunt van de krant verwoord. Het komt tot stand na een discussie tussen de commentatoren en de hoofdredactie.