Volkskrant-verslaggever Cécile Narinx wordt hoofdredacteur van Limburgse regionale omroep L1

Narinx schreef vierenhalf jaar bij de Volkskrant over mode en was daarvoor vijftien jaar lang hoofdredacteur van achtereenvolgens Elle Girl, Elle en de Nederlandse editie van het Amerikaanse modetijdschrift Harper’s Bazaar. Als modedeskundige schoof ze aan bij radioprogramma’s, talkshows, series en podcasts en in 2016 deed ze mee aan het tv-programma Wie is de Mol?.

L1 heeft een roerige tijd achter de rug. De redactie had een hoogoplopend conflict met de in september 2020 aangestelde directeur Peter Elbers. Hij wilde onder meer verborgen camera’s op de redactie installeren en e-mails inzien van medewerkers en leden van de Ondernemingsraad. Dit voornemen trok hij na twee werkonderbrekingen van het woedende personeel weer in.

In het voorjaar van 2021 beschuldigde de raad van commissarissen hoofdredacteur Leo Hauben en de Ondernemingsraad van L1 verantwoordelijk te zijn voor de aanhoudende onrust bij de omroep. Onder het motto ‘Handen af van L1’ deden zestig prominente Limburgers een oproep aan de raad van commissarissen om ‘te stoppen met ruzie maken’.

Omroepdirecteur Elbers werd in juni 2021 op non-actief gesteld. Er is inmiddels een nieuwe directeur, Branko Eijssen. Na dertig jaar sluit Hauben zijn loopbaan als hoofdredacteur in het voorjaar af. Hij blijft als journalist voor L1 werken.

Narinx werd deze zomer benaderd door een headhunter. ‘Ik was voor de krant in Parijs, de headhunter polste me voor een leidinggevende functie in het zuiden van het land. Dat bleek L1 te zijn.’

Steek je je niet in een wespennest?

‘Eerst dacht ik dat het niets voor mij was, ook gezien alle problemen die daar hadden gespeeld. Maar na een aantal gesprekken werd duidelijk dat er orde op zaken is gesteld en dat het tijd is voor een nieuwe start, om te bouwen. Dat kan ik wel, dacht ik. En als ik had gedacht dat ik me in een wespennest zou steken, dan had ik het niet gedaan.’

Wat wordt je belangrijkste opdracht bij de omroep?

‘L1 maakt radio, televisie en een nieuwssite, alles bij elkaar werken er tachtig tot honderd mensen, van wie 70 procent mannen. Mijn belangrijkste taak wordt de cultuur transparanter te maken, om een goede sfeer te creëren. En natuurlijk om de journalistiek naar een nog hoger niveau te tillen. De redactie is heel gedreven en er is ook in alle roerige tijden hard doorgewerkt, bijvoorbeeld tijdens de overstromingen in 2021.’

Je hebt altijd over mode geschreven. Ga je dat niet missen?

‘Mode fascineert me, maar ik heb mode nooit interessant gevonden om alleen de jurkjes en de schoentjes. Het was een kader om te schrijven over ambacht, cultuur, tradities, identiteit, gemeenschap, industrie en economie. Bij L1 zijn dat ook de grote thema’s die spelen. De paraplu is alleen niet meer mode, maar Limburg.’

Je gaat terug naar Maastricht, waar je bent geboren en getogen. Toch ook de modehoofdstad van Nederland?

‘Zeker weten. Ik heb er tot mijn 19de gewoond, toen ben ik in Utrecht Algemene Letteren en Journalistiek gaan studeren. Ik ben er altijd blijven wonen. Ik vind Utrecht een fijne stad, maar verheug me op een stad waar ze de puntjes op de i zetten. Ik kan niet tegen koekjes uitdelen uit de verpakking of naar het theater gaan in je spijkerbroek. In 2017 schreef ik al in het Volkskrant Magazine dat terugverhuizen me een reële optie leek. Maastricht is, op zijn Limburgs gezegd, toch iets sjieker. Een stad met joie de vivre, minder achteloos.’