Emotionele dealmaker met sterke intuïtie: wie is Marcel Boekhoorn?

Miljardair Marcel Boekhoorn (59), zonder twijfel een van ’s lands meest flamboyante ondernemers, heeft zakelijk een avontuurlijke inborst en leidt privé een kleurrijk bestaan met een grote voorliefde voor vrouwelijk schoon. Wat dat laatste betreft: hij paradeerde in glamourland met aan zijn zijde Tatjana Simic, later met zangeres Hind en tegenwoordig met Rebecca Cabau van Kasbergen (de zus van): allemaal relaties die breed worden uitgemeten in ‘de bladen’.

_{Wilt u dit verhaal liever beluisteren? Hieronder staat de door Blendle voorgelezen versie}

Boekhoorn, geboren Nijmegenaar, staat zo goed als altijd breed lachend op foto’s. Na een kortstondige carrière als registeraccountant bij Deloitte & Touche – hij was er in 1991 de jongste partner ooit – begint hij op zijn 34ste voor zichzelf met de firma Bowolar (‘Boekhoorn wordt lachend rijk’). Zorgeloosheid is zijn handelsmerk en hij wordt in no time stinkend rijk met de verkoop eind jaren negentig van Bakker Bart en in 2005 in het kwadraat met die van Telfort.

In dat telecombedrijf neemt hij voor relatief weinig geld een meerderheidsbelang op het moment dat niemand er nog in gelooft. In korte tijd weet hij met het management (onder wie Ton aan de Stegge) en enkele adviseurs (onder wie Cees van der Hoeven) de omzet flink te verhogen. Als Telfort weer draait, wordt het voor ruim een miljard verkocht aan KPN. Het levert hem een half miljard op en Aan de Stegge en Van der Hoeven delen voor miljoenen mee.

Fuck de massa

Dit laatste typeert hem. Hij sluit zijn grote verkopen meestal af met een ‘deal’ waar ook anderen van profiteren die voor hem het vuur uit hun sloffen hebben gelopen. ‘Ik heb meer mensen in de Quote 500 gebracht dan wie dan ook’, is een gevleugelde uitspraak van hem.

Zo heeft hij er meer: ‘Fuck de massa, vul de kassa’ – als variant op ‘geen gezeik, iedereen rijk’. In de Quote 500 stijgt hijzelf in tien jaar tijd van plek 50 naar een plaats in de toptien. Hij heeft een geschat vermogen van 1,3 miljard euro, een skybox bij NEC en altijd een racemonster onder zijn kont.

Hij barst van de emoties en van de bravoure. In 2014 geeft hij aan Quote, dat een heel dossier van hem bijhoudt, een groot interview. ‘Ik ben verslaafd aan deals’, luidt de kop. Hij geeft blijk van zijn ambities, wil internationaal doorbreken. Met Antenna Company wil hij de wereld van de draadloze communicatie ‘op zijn kop te zetten’. Zonder de geringste twijfel: ‘Wij worden een wereldspeler. Mijn team en ik hebben nu te maken met de big boys, we spelen echt Champions League.’

De aankoop van de Hema is volgens hem kansrijk, juist omdat hij het al jaren lopende conflict met franchisenemers van het bedrijf heeft opgelost. De relaties frustreerden eerdere pogingen tot verkoop door eigenaar Lion Capital en vraten aan de financiële positie van het bedrijf. Opnieuw bewijst Boekhoorn zich als ‘dealmaker’, hij zegt: we doen het samen. En de Hema is weer Nederlands.

Kopen, opknappen en doorverkopen

Boekhoorn (‘ik heb een bètaknobbel, een creatief brein en een sterke intuïtie’) kiest in zijn ondernemerschap meestal voor problematische bedrijven in nichemarkten. Die laat hij fuseren met succesnummers in dezelfde sector om ze vervolgens met veel winst te verkopen. Of het nu kranten zijn of deuren, antennes, kozijnen of high tech: het maakt hem niet uit, zolang hij er geld in ziet. ‘Uiteindelijk is dit gewoon mijn business: tent kopen, opknappen, doorverkopen.’ En daarna zorgeloos naar bed. Want draait er eens een tent de soep in: pech gehad.

Zijn vehikels zijn de participatiemaatschappij Ramphastos, vastgoedtak Chalet Group en privé-investeringen in NEC, maar ook in Ouwehands Dierenpark. Van die Rhenense dierentuin was weinig meer over toen Boekhoorn er in 2000 instapte. Volgens vrienden is dit zijn enige echte passie. Hij houdt er kantoor, recht boven het gorillaverblijf, je kijkt door een luik zo het hok in.

Het is Hans Wiegel die Boekhoorn politiek loodst op weg naar de verwezenlijking van wat hij zelf ‘mijn mooiste deal ooit’ noemt: de twee Chinese panda’s Wu Wen en Xing Ya in zijn eigen dierentuin. Via een langdurige internationale politieke lobby, die loopt langs de premiers Kok, Balkenende en Rutte, weet hij de twee beren in 2015 naar Nederland te halen. Hij ‘least’ ze voor een miljoen per jaar. Ouwehands Dierenpark heeft er duizenden bezoekers bij: het bloeit weer op.

Het minst succesvol is hij in de media. Ooit verraste hij uitgeversland met een groots opgezette gratis kwaliteitskrant De Pers, die het machtsmonopolie van de grote dagbladuitgevers moest breken. Het is de eerste keer dat hij vanuit het niets een onderneming opstart. Hoewel het initiatief de uitgeverswereld op zijn grondvesten doet trillen, gaat de krant na enkele jaren ter ziele. Van een mislukking wil Boekhoorn niet weten, weet de uitgever van toen, Ben Rogmans: ‘Boekhoorn denkt altijd groot, en altijd out of the box. Hij steunt zijn mensen onvoorwaardelijk, ook als het slecht gaat. Hij zal nooit zeggen dat hij met dit project iets heeft verloren.’