Jean-Pierre Geelen: 'Het NOS Journaal is geen journaal meer, maar nieuwstheater'

Dat krijg je er dus van, wanneer je vooraf zo hard roffelt op de trommels van de publiciteit. Dan kan de werkelijkheid alleen maar teleurstellen. Niet dat het vernieuwde, 'verjongde' NOS Journaal er niet gelikt uitziet (integendeel: het is net een echt grotemensenjournaal), maar de nieuwsluwe Pinksterdagen gaven nog geen erg betrouwbare indruk van wat de nieuwe stijl vermag bij heet nieuws.

Het NOS Journaal vond zichzelf 'te degelijk en een beetje te saai'. Nu werd alles anders: Rob Trip en Sacha de Boer gingen van hun stoel, om zich te bewegen door de lange loods van de nieuwsfabriek. Ze hadden 'looples' gehad van acteur en tv-producent Peter Römer, vertelde De Boer vorige week in DWDD. Achter hen kwamen meerdere schermen met beeld, en dat vergde wat stapjes en bijbehorende 'body-language'. Een roep om jongere kijkers.

Hilversumkunde
Zondagmiddag om 12.00 uur verrichtte Rob Trip de aftrap. Hij zat aan zijn tafeltje, en bleef daar. Hogere Hilversumkunde: lopen doen de presentatoren alleen om acht uur 's avonds, zo bleek.

Nieuws leek nauwelijks voorradig op deze mooie Pinksterdag: een beetje Afghanistan, GroenLinks en het Songfestival. En: 'Als u niet hoeft te werken, gaat u vandaag vast naar buiten. Dan bent u niet meer de enige. Dit is het beeld van vanmorgen.'

Leader
Nieuw is ook de leader, een rustig beginnend deuntje met ouderwetse gong, voor de urgentie. Gebleven is de rode O, die decennia stond voor 'Omroep', maar volgens NOS-directeur Jan de Jong op Twitter nu staat voor 'de wereld, de tijd (klok), het nieuws van alle kanten (360 graden), continuïteit etc.' Vooral dat 'etc.' maakt nieuwsgierig.

Mooi, maar dan moet het nieuws wel een beetje meewerken. Lastig, om zondagavond te openen met (zoals de arme Herman van der Zandt overkwam): 'Politie vraagt strandbezoekers de auto thuis te laten.'

Apart is ook het weerbericht. Marco Verhoef op een enorme iPad met veel toeters en bellen. Drukte hij op een wolkje, dan verschenen de naderende fronten. Het resultaat was als vanouds: na een paar minuten weerpraatje heb je geen flauw idee meer wat voor weer het morgen wordt.

Klein schoonheidsfoutje nog: maandagavond klonk tijdens de inleiding aanhoudend getrommel. Onnodig en storend.

Tussenstand
De tussenstand: mislukt kun je het niet noemen. Sterker: de eerste twee dagen oogden fris en tegelijk nog geruststellend degelijk en saai - want wat was daar eigenlijk precies tegen? Over een paar maanden weet niemand beter meer, en zou je schrikken bij het zien van wat tot vorige week nog heel gewoon was.

Maar tot nog toe benadrukt de nieuwe vormgeving nog te veel dat televisie vooral vorm is. Het NOS Journaal lijkt geen journaal meer, maar een actualiteitenrubriek. Een soort EenVandaag, dat al lang staande presenteert, maar dan met meer en kortere onderwerpen. Nieuwstheater ook, met satirische elementen. Dat bleek het sterkst maandagavond, toen Rob Trip stond te praten tegen een reusachtig geprojecteerde verslaggever Kees van Dam op Rotterdam Airport. De kleine Trip tegen die reus achter hem, het was een bekend beeld. Inderdaad: Keek op de week. Van Kooten en De Bie in gesprek met parlementair redacteur Bulle van Berkel of de alcoholische zwerver Dirk. Zie dat beeld de komende weken maar eens uit het geheugen te poetsen. 'Hé, Trip! Pilsie?'

_{Jean-Pierre Geelen is televisierecensent van de Volkskrant}