Wereldtitel in het honkbal voor Japan dankzij slagman én werper Ohtani

Een beter scenario was niet te bedenken voor de ontknoping van het wereldkampioenschap honkbal, officieel de World Baseball Classic genaamd. In de laatste, beslissende inning van de finale in Miami stonden dinsdagnacht twee giganten uit de Major League tegenover elkaar: Shohei Ohtani namens Japan op de werpheuvel, de Amerikaan Mike Trout aan slag. De kers op de taart: de twee zijn ploeggenoten bij Los Angeles Angels. Ohtani gooide, Trout sloeg mis en Japan was wereldkampioen: 3-2.

De zinderende slagbeurt duurde enkele minuten, maar voelde als een speelfilm. Het begon met een klein knikje van Trout naar zijn ploeggenoot, alsof hij wilde zeggen ‘daar gaan we dan’, en eindigde met een gemene, van effect druipende curveball waardoor de Amerikaan zich liet foppen.

Japan won het WK voor de derde keer, na winst in 2006 en 2009, en deed dat zonder een wedstrijd te verliezen. Ohtani onderstreepte zijn status van beste speler ter wereld. Misschien wel aller tijden, zo klonk het voorzichtig in de commentaren na afloop. ‘Hij is een eenhoorn in onze sport’, reageerde verliezend coach Mark DeRosa. Het is een veelgehoorde benaming voor het Japanse fenomeen.

Een dubbele dienst

Ohtani blinkt uit als werper én slagman. Het is een combinatie waar maar weinig honkballers zich aan wagen, laat staan succesvol mee zijn. Slaan doet Ohtani met links, werpen met rechts. In de finale tegen de VS draaide hij weer eens dubbele dienst.

Opvallend was zijn rol in de eindstrijd. Normaal gesproken is hij de startende werper, maar dit keer werd hij ingezet als ‘closer’, de man die de wedstrijd in de laatste inning in het slot moet gooien.

Ohtani had vier slagbeurten in de armen, maar deed wat er van hem verwacht werd. De laatste drie slagmannen van de Amerikanen werden met projectielen van soms 160 kilometer per uur verslonden.

Zijn naam was na afloop tweemaal terug te vinden in het door kenners samengestelde team met beste spelers van het toernooi, als werper en als slagman. Op het hoogste mondiale podium bewees Ohtani zijn unieke veelzijdigheid. Hij gooide de hardste worp van het toernooi (164 kilometer per uur), gaf de hardste klap (190 kilometer per uur) én sloeg de verste homerun (136 meter).

Indrukwekkend sprintje

Tegen de VS toonde hij met een indrukwekkend sprintje naar het eerste honk ook nog eens een van de snelste spelers te zijn. ‘Hij is een superheld’, jubelde een van de Amerikaanse tv-commentatoren. ‘Ik weet niet meer wat we nog over hem kunnen zeggen.’

Het Amerikaanse sterrenteam, met Trout voorop, sloeg in de kwartfinale (Venezuela) en halve finale (Cuba) samen 23 punten bij elkaar, maar in de finale bleek het kruit verschoten. De ploeg puilde uit van toppers uit de Major League, maar ontbeerde werpers uit de toplaag van de Amerikaanse competitie. Zij kregen geen toestemming van hun clubs om mee te doen.

Juist de werpers van Japan maakten in de finale het verschil, met Yu Darvish (San Diego Padres) en Ohtani als uitsmijters. ‘Dit is de beste dag van mijn leven’, zei de man van het toernooi na zijn laatste worp.

Beslissende homerun

Ook in halve finale tegen Mexico had hij zijn ploeg bij de hand genomen. Bij een achterstand in de negende inning (4-5) gaf de Japanner het goede voorbeeld door zichzelf resoluut naar het eerste honk te slaan. Teamgenoot Munetaka Murakami sloeg vervolgens de beslissende homerun over de hekken: 6-5.

Het was een van de memorabele wedstrijden die het toernooi volgens kenners en liefhebbers een doorslaand succes maakten. Het WK, dat door corona twee jaar was uitgesteld, begon op twee continenten, met speelsteden in Amerika, Japan en Taiwan, waar Nederland in de groepsfase werd uitgeschakeld. Het slotstuk vond plaats in de VS, waar het Major League-seizoen op punt van beginnen staat.

De competitie kan volgens velen nog wat opsteken van de World Baseball Classic. Alleen de timing van het toernooi zorgde voor kritiek toen twee toppers uit de Major League, Edwin Diaz (New York Mets) en José Altuve (Houston Astros), ernstig geblesseerd raakten, maar het mocht de pret uiteindelijk niet drukken.

In Miami werd het mondiale honkbalfeest gevierd met volle tribunes met Latijns-Amerikaanse muziekbandjes en dansende supporters. Het knock-out-systeem zorgde voor een surplus aan spanning in vergelijking met de lange series uit de Amerikaanse play-offs.

62 miljoen kijkers

De kijkcijfers in de VS waren behoorlijk, maar verschraalden bij de belangstelling in andere landen. Vooral honkbalnatie Japan keek massaal, met onder meer ruim 62 miljoen kijkers bij het groepsduel met Zuid-Korea.

De volgende en zesde editie van het WK staat gepland voor het voorjaar van 2026, bevestigde een enthousiaste Rob Manfred van de organiserende Major League. Ohtani zal dan met Japan zijn titel verdedigen. De onttroonde Amerikanen, kampioen van 2017, keken alvast vooruit naar een herkansing. ‘Dit was de eerste ronde’, sprak Trout. ‘We komen terug.’

Of Ohtani en Trout over drie jaar nog teamgenoten zullen zijn, moet blijken. Ondanks de bijdragen van de twee supersterren, behoort Los Angeles Angels niet tot de beste ploegen in de Amerikaanse competitie. Sinds Ohtani in 2017 naar de VS kwam, haalden de Angels zelfs nooit de play-offs. Het succes van de WK-titel zal de Japanner naar meer smaken. Na het komende seizoen, dat over een week begint, loopt zijn contract in Los Angeles af. De wereldkampioen zal de clubs voor het uitkiezen hebben.