Deze mensen zijn tegen geboorte en vinden dat de mensheid maar beter helemaal kan uitsterven
FOTO VIA FLICKR-GEBRUIKER FUTURESTREET

FYI.

This story is over 5 years old.

Identiteit

Deze mensen zijn tegen geboorte en vinden dat de mensheid maar beter helemaal kan uitsterven

“Ons bewustzijn staat garant voor ondraaglijk lijden, zowel voor mensen als dieren.”

In een vlaag van tieneremoties hebben sommigen van ons heus wel eens naar onze ouders geblèrd dat we er "nooit om hebben gevraagd om geboren te worden!" Maar wat nou als we die uitspraak als waardig genoeg zouden beschouwen om 'm daadwerkelijk onder de loep te nemen, in plaats van het af te doen als onderdeel van iemands puberale grillen? Zouden we dan kunnen concluderen dat het moreel verkeerd is om kinderen te krijgen? Welkom bij het antinatalisme, een voorheen obscure stroom in de filosofie die online veel aanhang heeft. Hoewel de keuze om geen kinderen te nemen steeds normaler en geaccepteerder is geworden, strijden antinatalisten tegen het idee van kinderen in het algemeen en dus niet om het milieu te redden, of om persoonlijke redenen.

Advertentie

Volgens het Reddit-forum /r/antinatalism verbinden antinatalisten een "negatieve waarde aan het krijgen van kinderen" en geloven ze dat er zoveel ellende in de wereld is, dat het oneerlijk is om nog meer kinderen ter wereld te brengen. Uiteindelijk pleiten ze voor het uitsterven van het menselijke ras. Twittergebruiker @Roxxane_cams, ook wel bekend als de 36-jarige Laura, is een van de meeste duidelijkste stemmen van de online beweging. Ze twittert dagelijks over de filosofie en gaat ook graag het debat aan tijdens haar werk als camgirl. "Ik ben denk de eerste en enige antinatalistische camgirl ter wereld," lacht ze. "Daardoor raak ik overal op het internet verstrikt in verhitte discussies."

Net als de meeste mensen die ik spreek, was Laura al vrij lang een aanhanger van dit standpunt, maar was ze er eerder niet van op de hoogte dat er een woord voor is. "Van kleins af aan wist ik al dat ik geen kinderen wilde," legt ze uit. "Maar ik wist dat er een diepere betekenis achter zat, dat het niet alleen met geld en vrije tijd te maken had… Ik had gewoon een raar gevoel, dat er iets aan het leven niet helemaal klopte." Via Google kwam ze in aanraking met het antinatalsime, "waardoor alles wat ik al mijn hele leven voelde op zijn plek viel." Volgens Kenqwi, een moderator op het Reddit-forum, komen de meeste mensen op een vergelijkbare manier met de antinatalistische gemeenschap in aanraking. "Nieuwe leden schrijven in hun eerste post vaak hoe geweldig het is dat ze eindelijk een woord hebben voor waar ze in geloven," vertelt hij. "We hebben zo'n vierduizend volgers, wat relatief weinig is, maar we zijn een heel actieve gemeenschap."

Advertentie

Rust Cohle (gespeeld door Matthew McConaughey) in de serie True Detective. Screenshot via YouTube

De term 'antinatalisme' werd voor het eerst gebruikt door David Benatar – een filosofiedocent aan de universiteit van Kaapstad, wiens boek Better Never to Have Been verder inhaakt op dit onderwerp. Hoewel antinatalisme als een buitenbeentje wordt gezien in de filosofie, kreeg het onderwerp meer aandacht toen True Detective-maker Nic Pizzalatto het als een invloed vermeldde voor het nihilistische personage van detective Rust Cohle. "Die show heeft meer gedaan voor de stroming dan wat dan ook," vertelt Paul Ennis, assistent-docent filosofie aan University College Dublin. "Hiervoor was de term antinatalisme alleen te vinden in het obscure stoffige hoekje van de bibliotheek. Nu kun je de transcripten van hun werk vinden op Reddit."

Antinatalisten posten niet zelden gifjes van Cohle, of video's waarin hij beargumenteert dat het menselijk bewustzijn een grote fout is. Maar hoewel het voor toekomstige ouders logisch lijkt om eens na te gaan wat voor leven hun nog ongeboren kinderen zullen gaan leiden, lijkt het antinatalisme wel meteen een heel extreme conclusie. Waarom pleiten voor het uitsterven van het menselijk ras, in plaats van het inperken ervan? "Ik ben een voorstander van het uitsterven van alles, omdat ik denk dat dat ons bewustzijn garant staat voor ondraaglijk lijden, zowel voor mensen als voor dieren," legt Laura uit. "Ik weet dat het onrealistisch is. Maar ik ben tegen die 'maakbaarheid' van menselijk leven, omdat je daarmee in feite met iemands leven speelt." Een andere antinatalist, die Charlotte heet, gelooft simpelweg dat het laten uitsterven van het menselijk ras "de meest aangename oplossing zou zijn. Beter voor de mensheid, en zeker beter voor het milieu."

Advertentie

Hoewel de gemeenschap niet per se een politiek standpunt inneemt – "Ik zou zeggen dat de meeste antinatalisten apolitiek zijn, omdat ze een probleem hebben met al het leven op aarde en dus niet geloven dat het politieke systeem werkt," legt Kenqwi uit – zijn er wel een paar thema's die telkens terugkomen. Milieuactivisme, abortus en de afschuw over Trump als president komen veel terug in de discussies.

Eerst vond ik het vooral een vrij treurige gedachte, maar na dit politieke jaar begin ik deze filosofie een steeds warmer hart toe te dragen.

Savannah, 21 jaar, wilde nooit kinderen en kwam voor het eerst in aanraking met het antinatalisme door haar man. "Eerst vond ik het vooral een vrij treurige gedachte, maar na dit politieke jaar begin ik deze filosofie een steeds warmer hart toe te dragen." Ze woont in Kentucky – middenin de Amerikaanse Bible belt – en heeft het moeilijk met de anti-abortus- en pro-life-cultuur waar ze zich in bevindt. "Er worden veel grappen gemaakt over het feit dat het enige dat je in je leven hoeft te doen belasting betalen is, en doodgaan. Nu is de norm meer: belasting betalen, een kind krijgen en dan doodgaan," verzucht ze.

Savannah's echtgenoot heeft net een dokter gevonden die bereid is om hem te steriliseren, nadat hij veelvuldig weggestuurd werd met het argument dat hij "wel eens van gedachten zou kunnen veranderen." Ze zijn van plan om zijn sterilisatie te vieren met een feestje: "Met champagne, wijn, wat kaas op tafel en vooral met veel drank. Mijn familie is zo geobsedeerd met het voortzetten van de bloedlijn en opa en oma worden, dat het moeilijk is om het er met hen over te hebben."

Advertentie

Maar het is voor antinatalisten niet alleen moeilijk om hun filosofie met hun vrienden en familie te bespreken. Ook op het internet hebben ze te maken met verbaal misbruik. Volgens Laura en Charlotte krijgen ze online vaak de vraag "waarom ze niet gewoon zelfmoord plegen." "Als pronatalisten zo reageren, vind ik dat niet empathisch," vertelt Laura. "Zelfmoord is pijnlijk en de meeste antinatalisten willen dat hun families niet aandoen. We willen niet bijdragen aan nog meer lijden."

Hoewel depressies en zelfmoordgedachties veel voorkomen in de gemeenschap, zijn het zeker geen vereisten om er deel van uit te maken. "Ik heb de indruk dat de meesten van ons positief tegenover zelfmoord staan, als je dat zo kan zeggen," denkt Kenqwi. "We geloven namelijk dat – aangezien we zelf niets te zeggen hebben over of je wordt geboren of niet – we in ieder geval de keuze moeten hebben of en wanneer we sterven."

Charlotte voegt daaraan toe: "Ik denk dat sommige mensen met een depressie zich aangetrokken voelen tot het antinatalisme, omdat ze voor het eerst te horen krijgen dat de manier waarop zij tegen de wereld aankijken te verdedigen is. Toch hoef je niet depressief te zijn om een antinatalist te zijn, alhoewel ik denk dat depressieve mensen realisten zijn. Onze huidige cultuur schrijft depressieve mensen meteen af als ziek, zonder naar hun inzichten te luisteren. Ben je depressief, dan wordt doorgaans aangenomen dat er iets mis is met je, en je genezen moet worden."

Advertentie

Maar is het niet moeilijk om het leven constant als iets inherent pijnlijks te zien? "Het is lastig om op deze manier naar de wereld te kijken," geeft Charlotte toe. "Het is moeilijk om er niet neerslachtig van te worden. Maar het helpt me ook om de kleine dingen in het leven te waarderen – zoals een kopje thee of een wandeling door de natuur. Ik ben niet meer op zoek naar het ultieme geluk, en ik maak me geen zorgen over wat ik op aarde nalaat. Ik weet dat het leven geen betekenis heeft."

Ik probeer er wel eens op een andere manier naar te kijken, maar als je eenmaal zo tegen de wereld aankijkt, is het moeilijk om ervan af te stappen.

Paul Ennis gelooft niet dat antinatalisme als filosofie echt ondersteunend werkt voor diens volgers. "Het is beter om je van die filosofie afzijdig te houden," adviseert hij. "Het is nogal grimmig om je bezig te houden met het idee dat het leven geen zin heeft. Toch snap ik de impuls om ermee bezig te zijn wel. Soms is het al fijn om te weten dat iemand ergens hetzelfde over denkt."

Psychotherapeut en relatietherapeut Hilda Burke vertelt dat, als een van haar cliënten het antinatalisme aanhangt, ze onderzoekt of dit door een eerder trauma wordt veroorzaakt. "Het lijkt in dat opzicht een beetje op boedhisme – het idee dat het leven een lijdensweg is," vertelt ze. "Toch is het ook een onvolwassen manier van naar de wereld kijken: het is erg zwart-wit. Elke vorm van extremisme is verontrustend."

Maar de antinatalisten die ik spreek, zijn er zeker van dat er geen weg terug is. "Ik probeer er wel eens op een andere manier naar te kijken, maar als je eenmaal zo tegen de wereld aankijkt, is het moeilijk om ervan af te stappen," vertelt Laura. En Kenqwi geeft toe: "Ik probeer altijd om mezelf ongelijk te bewijzen, en ik ben altijd op zoek naar hét pronatalistische argument dat mij zal overtuigen. Om eerlijk te zijn is soms best moeilijk om deze filosofie aan te hangen. Je wordt er erg eenzaam door."

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.