Onbekende Nederlander Bulgac valt op in Giro
Twee keer reed hij in deze Ronde van Italië al in een kopgroep, maar Brian Bulgac verbaasde zondag toch vooral door in het hooggebergte de schade beperkt te houden. De misschien wel onbekendste beroepsrenner van Nederlander maakt naam. 'Ik word in ieder geval niet slechter.'
Eerst die naam, Bulgac, klinkt Oost-Europees. 'Ik heb me er niet echt in verdiept. De vader van mijn vader komt uit Italië, dat is alles wat ik weet.' Brian Bulgac (24) heeft een rustdag in de Giro. Hij zat een uurtje op de roller, maar doet het verder kalm aan. Het is de eerste keer dat hij een koers rijdt langer dan 8 dagen. 'En dat waren wedstrijden bij de beloften waar de etappes veel korter zijn.'
De inwoner van Almere rijdt voor het Belgische Lotto-Belisol. De opdracht vooraf was duidelijk: af en toe meezitten in een ontsnapping en de betere klimmers bijstaan in de bergen. 'Ik heb inderdaad al twee keer vooruit gereden, maar tussendoor ben ik ook al twee keer gevallen. Een keer blesseerde ik daarbij mijn enkel. De andere keer viel ik vol op mijn neus. Ik wist eigenlijk niet hoe ik de finish heb gehaald.'
De zorgen golden de eerste val, maar de nawerking van de tweede, vorige week dinsdag, was eigenlijk heftiger. 'Mijn hoofd bonkte uit elkaar. De ploegleiding zei dat ik me maar even een paar dagen rustig moest houden. Toch maakte ik me nog steeds meer zorgen om die enkel. Met een pijnlijke neus kun je fietsen, met een pijnlijke enkel niet.'
Bulgac werd als tiener derde bij het EK duatlon, de combinatie van fietsen en lopen. Geveld door een achillespeesblessure raadde fysiotherapeut Erik de Raaij hem ooit aan een tijdje alleen op de fiets te trainen. 'Ik kreeg de smaak te pakken. Tegen de tijd dat ik weer mocht gaan lopen besloot ik verder te gaan met wielrennen.' Hij belandde in België en kreeg eind 2009 een uitnodiging voor de opleidingsploeg van Rabobank. Dat werd geen groot succes. Bulgac werd te wisselvallig bevonden. 'Ik heb er ook mindere momenten gekend. Maar ik was nieuw, deed nog niet heel lang aan wielrennen maar kreeg wel te maken met veel druk. Daar werd ik zenuwachtig van, maar ik heb er ook veel geleerd.'
Via oud-coureur Kurt van de Wouwer ('hij heeft me enorm geholpen') belandde hij weer in België waar hij dit jaar zijn kans greep bij de profs van Lotto-Belisol. 'Het plezier staat voorop. Dat was in de duatIon, dat is bij het wielrennen. Ik wil mezelf ontwikkelen maar ik vind het ook prachtig als ik in de Gold Race een goede renner als Jelle Vanendert zo lang mogelijk kan helpen.'