Sommige zeekomkommers hebben een hard pantser, andere zijn giftig en weer andere beschermen zichzelf door kleverige draden uit te stoten. En dan is er nog één laatste redmiddel waar sommige zeekommers bij hoge nood gebruik van maken. Zijn ze echt in gevaar, dan kotsen of poepen ze al hun ingewanden uit!

Net zoals andere zeekomkommers kan deze soort de draden van Cuvier uit zijn anus stoten bij gevaar. Deze soort doet het wel veel minder gauw dan andere zeekomkommers. Die draden zijn plakkerig en ook giftig, niet aanraken dus!

Zeekomkommers komen wereldwijd voor; de verschillende soorten leven in alle grote oceanen en binnenzeeën, zoals de Grote Oceaan, de Indische Oceaan, de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. De meeste soorten komen voor in het westelijke deel van de Grote Oceaan en in de Indische Oceaan.

Eenvoudig. Zoals bij alle stekelhuidige dieren is het zenuwstelsel van de zeekomkommers zeer primitief. Het bestaat uit een eenvoudig zenuwcentrum; geen hersenen, maar een ring van zenuwknooppunten waar vandaan zenuwbanen vertakken.