Het verhaal over een pot goud aan het eind van de regenboog komt uit de Ierse folklore. Kabouterwezentjes – leprechauns – zouden hun goud aan het eind van de regenboog verstoppen.
Hoewel het verhaal over kaboutergoud nogal fantasierijk klinkt, heeft het mogelijk een historische oorsprong, die te maken heeft met zogeheten regenboogschoteltjes.
Regenboogschoteltjes zijn gouden, schaalvormige munten die door het Keltische volk werden gemaakt, honderden jaren voor onze jaartelling.
Door het regenwater dat in regenboogschoteltjes bleef liggen waren ze met reflecterende zonnestralen goed te zien.
Munten verzamelden regenwater
Vanaf de middeleeuwen worden deze gouden muntjes vaak gevonden in net omgeploegde velden. Als een stortbui net een hoop aarde had weggespoeld, bleef er vaak water liggen in de munten, die op een zonnige dag daardoor goed te zien waren.
De munten werden daarom vaak gevonden als er een regenboog aan de hemel stond na een regenbui, en dat kan de inspiratie zijn geweest voor het verhaal over een pot met goud aan het eind van de regenboog.
In 2022 werden er in Duitsland nog 41 regenboogschoteltjes gevonden.