24 uur op Campzone in Oirschot: gamen, ontspannen en gamen

Zaterdagavond, 20:00 uur: Einde van het begin

De gamers trokken in de nacht van donderdag op vrijdag het terrein al op, maar pas nu is de officiële opening van Campzone. Na de opening volgt een bingo waarmee computeronderdelen en game-attributen te winnen zijn. De gasten hebben hun eigen stoel meegebracht om bij de opening te kunnen zijn.

De komende dagen zullen waarschijnlijk bestaan uit hetzelfde recept: ’s morgens en ’s middags wordt er volop gegamet, vroeg in de avond volgt een ontspannen activiteit. Daarna nog wat gamen, al dan niet tot diep in de nacht. En dat 11 dagen lang.

Zaterdagmiddag, 16.00 uur: Schaamte

Op het heetst van de dag zijn er nauwelijks zonaanbidders. De ventilatoren in de tenten draaien op volle toeren. Tom Leemans speelt een potje FIFA: “Ik ben achttien. Ik zou met mijn vrienden een week naar Lloret de Mar kunnen gaan. Dat heb ik ook gedaan. Maar feitelijk zit je daar de hele dag te wachten tot je weer op stap kunt. Je kunt je afvragen of die mensen hun tijd nuttiger besteden dan wij hier.”

Het lijkt erop dat de Campzone-bezoeker zich schaamt voor het beeld dat van gamers bestaat: de verslaafde die van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat niet achter het scherm vandaan komt.

Zaterdagmiddag, 12.00 uur: Competities

Na een rustige ochtend is het festival weer in volle gang. De organisatie heeft, in tegenstelling tot vrijdagavond, geen grote activiteiten georganiseerd om mensen die niet willen gamen bezig te houden. Gevolg: iedereen gamet. Er zijn georganiseerde competities in TrackMania en Counterstrike. Dat gaat niet via internet maar via een interne server, waardoor alleen deelnemers van Campzone mogen meedoen.

Op het technisch hoofdkwartier ontfermt Tom Clement zich over de internetverbinding van het kamp. “Vroeger hadden we een ruimte vol kabels en lampjes nodig om het hele terrein van netwerk te voorzien. Nu is één kast genoeg.”

Zaterdagochtend, 8.00 uur: Goeiemorgen

Van de koude nacht is weinig meer te merken. De zon schijnt steeds feller op de tenten, die daardoor nog benauwder en muffer worden dan ze al zijn. Veel gamers trekken de warmte van hun slaapzak niet meer. Uit noodzaak staan ze op. Zoals op iedere andere camping begroeten de kampeerders elkaar met een licht vermoeid ‘morgûh’. Verschillende auto’s vertrekken, op zoek naar een supermarkt om ontbijt in te slaan. Met de smaak van slappe koffie nog in de mond zoeken de deelnemers een douche op. Via de webcam checken ze vanuit hun tent wanneer er een douche vrij is.

De nachtbrakers hebben zojuist de ogen gesloten. Degenen die wel op een christelijk tijdstip zijn gaan slapen, moeten eerst ontbijten en douchen voordat ze een invulling van de dag kunnen bepalen. Heel even lijkt niemand aan computerspelletjes te denken.

Zaterdagnacht, 4.00 uur: Diehards

Veruit de meeste gamers liggen inmiddels te slapen. Alleen het geronk van aggregaten en het gesnurk vanuit de tenten doorbreekt de stilte. De nacht is koud en helder, de volle maan verlicht het terrein. De beveiliging loopt over het natte gras zijn rondje. Wie goed zoekt vindt nog een enkele nachtbraker. Die zit met meerdere blikjes energiedrank naast zijn toetsenbord de nacht door te halen in zijn muffe, benauwde tent.

Het stereotype gamer dat de nacht doorhaalt om zijn spelletje te kunnen spelen bestaat wel, maar is ver in de minderheid op Campzone. “Ik heb de vorige nacht twaalf uur geslapen, dus ik kan vanavond wel zonder.” Casper Laursen is vanuit Denemarken gekomen om Campzone mee te maken.

Zaterdagnacht, 0.00 uur: Gamer-spitsuur

Rond middernacht trekken de bezoekers zich terug naar hun tenten. Daardoor lijkt het alsof veel gamers het voor gezien houden. In de tent gaat de avond echter door. Het biertje wordt door veel gamers ingeruild voor een computermuis. De games Counterstrike, League of Legends, Hearthstone en DoTa zijn populair.

Bart Vollebregt zit zijn tijd te verdrijven met ‘Speedrunners’. “Iemand moet in de tent blijven, want hier staat voor kapitalen aan apparatuur. Maar door een game te spelen is bewaken niet zo erg.”

Vrijdagavond, 20.00 uur: Nog geen gamer gezien

Over een hobbelig zandpad door de bossen bereiken we het festivalterrein van Campzone, aan de Zonnedauw. Vele honderden tenten bezetten het grasveld. Mensen, voornamelijk mannen, lopen druk heen en weer. Er staat een mechanische stier opgesteld, die trekt enkele tientallen geïnteresseerden. Verderop is een zwembad neergezet, en er worden allerlei campingspelletjes gespeeld.

Organisator Steph Janssen kijkt naar ‘zijn’ festivalgangers. “Gamen doen we hier nauwelijks, dat kun je beter thuis doen. Thuis heb je een ventilator en schijnt de zon niet op je scherm. Hier is het behelpen, dus doen we vooral andere dingen.”

De zon gaat langzaam onder. Overal stijgt de geur van knoflook en barbecue op. Wie tussen de tenten door loopt, kan nauwelijks zien dat Campzone geen doodnormale camping is. De overvloed aan kabels over het gras is de enige dat aan gamen doet denken. Het lijkt erop dat de echte fanatieke gamers zich vooralsnog verstopt hebben achter hun schermen.